erkek adamın hayatında yediği en güzel gollerden biridir*. lisedeyken yeşillik olsun diye çıktığın hatun ayrıldıktan yıllar sonra jennifer lopez'in ilçe bayiliğini almıştır. ayrıldığında karamürsel sepeti ebatlarında bıraktığın kız bir bakmışsın serpilmiş, zeki triko kataloğundan fırlamış gibi bir fiziğe sahip olmuştur. uzaktan görürsün, oha lan ne olmuş buna dersin. belki bi umut numarası hala kayıtlıdır iç sesiyle telefonu kurcalarsın... bingo. numarayı bulursun ama mekanik bir hatun sesinin vodafona kayıtlı böyle bi numara yoktur demesiyle içine bi hüzün çöker. off ulan.
+merhaba tanışalım mı?
-tanışıyoruz zaten.
+nasıl?
-melike ben, eski sevgilin.
+melike canım tanıyamadım ne kadar kilo vermişsin.
-hı hı sen de mongollaşmışsın.
-hacı bak benim eski hatun burda çalışıyo. gösteririm birazdan.
-yuh??? inanmayacaksın ama şu sarışın.
-hadi len kimi yiyosun.
-olum valla ya. lisede sidiklinin tekiydi bu. Ben yol vermiştim.
-olum hadi bırak makarayı işi halledelimde gidelim. bi dünya işimiz var daha.
-abi ama kız.
-birak makarayı. işimiz var diyorum.
facebookta karşılaşıp tanınmayan insanlardır, kafayı duvarlara vurdururlar. belki de insan ne istediğini bilmediği için eski sevgiliyle yollarını ayırmıştır ama aradığının ne olduğunu farkedince güzel bir profil ve eski günler akıla geldikçe insanı pişman ettiren durumdur. (bkz: ben seni sevmedim facebook profilini sevdim)
eski türk filmlerini kıyısından köşesinden düşündüren olay. "Benimleyken şöyleydi böyleydi,benden sonraki ilişkileri de bir yere benzemedi,herhalde çareyi kendini kozmetik dünyasına atmakta buldu,sonradan gezip gördükleriyle nispet falan da yapar şimdi bu" denilesi bir eylem.
