ayrıldığınız insanın hoşlandığı dizi, sevdiği sanatçı, şarkı, gittiği mekan, hatta siyasi görüş bile...bir nefret sarar içinizi hepsine dair. o nefret o insana nefretin gölgesidir ama simsiyah bir gölge, hiç grileşmez rengi...zamanla geçer mi tecrübe edemedim daha.
öyle bir tiksinti ki, o yerlerin, sözlerin, insanların bahsi geçince donar yorum yapmazsınız. sevmediğinizi söylemezsiniz bile çünkü sevmiyorum demek o geçmişteki insanı da dolaylı yoldan sevmiyorum demek ve lüzumsuz yere kendine hatırlatmaktır.
