çok yıpratıcı ve gereksiz bir hareket olup, kişiyi depresyona sürükleyecek eylemlerden biri. iyisi mi özlem duygunuzu depreştiren tüm anılarınızı unutun, silin. resmine bakasınız geldiyse bile bakmayın. yoksa boşuna kalori harcarsınız. yepyeni fırsatlar sizi bekliyor hayatta, daha düzgün bir ilişkiniz olabilir.
ağlamak değil ya.ağlanmaz sanırım fakat sinirden yırtıp atmadığınız bir resim kaldıkça"yahu bu nerdeymiş tuh bak kalmış,neyse dur yırtayım"dersiniz.bu yenisine haksızlık olur.
bitti,
buraya kadarmış dedim
unuttum bile dedim avuttum kendimi sözde
ama yinede akıyor gözyaşlarım ıslatıyor yastığımı
seni özlediğim gecelerde.
(bkz: serbest çağrışım)
depresif ve gel gitli anların vazgeçilmez eylemi olup, resme bakarak gözyaşlarının süzülmesinden sonra göz yaşlarının tuzlu tadını hissetmek ise ayrı bir keyiftir.***