hak etmesine göre değişir. hak eden var, etmeyen var. o bana hayvan kadar değer vermeyecek, elli tane yalan söyleyecek, oyuncak gibi oynayacak da, ben onun mutlu olmasını isteyeceğim ha? yok artık ! allah, cezasını versin!
muhtemelen aşk bitmiştir; zira hala aşık olan bir insan eski sevgilisinin başkalarıyla değil, ancak ve ancak kendisiyle mutlu olmasını ister. önemli bir çoğunluğun içinde bir parça bencillik mutlaka vardır bu konuda, dürüst olalım.
ondan artık vazgeçtiğinizi, onu sevmediğinizi gösteren detay. nefret ediyorsanız hala seviyorsunuzdur. çok çok ufak da olsa bir umut var demektir içinizde. ancak mutlu olmasını istiyorsanız ondan vazgeçmişsinizdir.
ben ki kendimden daha kinci birini tanımam, eski sevgililerimin hepsi mutlu olsun istiyorum. aslında istemiyorum, ama mutlu olmaları benim için sorun olmaz. yani nötrüm demek daha doğru olur. ama ilk ayrıldığım zamanlarda mesela hep başına bir şeyler gelmesini dilerdim. belki de ölmesini. ama şimdi düşününce çok saçma.
acaba eski sevgilinin mutlu olmasını isterken ne kadar samimiyiz. biz değilmiyiz canımız yandığında binbir türlü beddua eden, feveran eden, ortalığı yakıp yıkan. biz değilmiyiz değerimi anlasın pişman olsun, geri dönsün basayım tekmeyi egomu tatmin edeyim diye düşünen. insanız, böyle duygular doğamızda var. eskinin arkasından iyi dileklerde bulunan insan erdem sahibi, olgun ve gerçekten seven insandır. zaten gerçekten seven insan sevdiğinin mutsuz olmasını hiç dilemez. ben öylemiyim? bütün sevgilililerime mutluluklar dilerim. evet öyleyim.
siz bir ömür boyu, alkole bürünmüş kanlı gözlerin ardından okulun, geçtiği mahallenin yolunu gözlerken elindeki kıvırcık saçlı kızıyla veya oğluyla, yanından akıp giderken, elindeki şemsiyeyi tutma isteğinin, kocasının gelip ver bana hayatım demesiyle, son bulan mutlu olması isteğinden önce ki durum.
