kendim için dua etmem onun için ettim. ayrılık sonrası bir kahve içip konuşma zahmetinde bulunmadı diye onun için aldığım nazar boncuğunu kendime değil onun hatırasına iliştirdim. şimdi düşünüyorumda tanımı bu olsa gerek.
peki gerek var mıydı annenin yemeyip oğluna yedirmesi edasıyla bu denli sevmeme...
ne biliyim ben. yaşadım,unuttum ve pişman değilim.
edit: şimdi tekrar okudumda bu yazdığımı başlığa uymamış. bir gün eski sevgilinin mutlu olmasını istemek şeklinde bir başlık açılırsa kes yapıştır yapıcam,söz...
aşk bitmiş ama insan olarak kendisine sevginiz baki kalmış ise dilenebilecek bir dilek. bir de terkeden taraf sizseniz vicdan azabını azaltmak için canı gönülden dilersiniz sizden sonra mutlu olmasını. aksi halde "inşallah mutlu olursun" derken "sürün" der içteki ses.
