Benimdir ama artik hafiza dolmus silmem gerek.
Oyle komik esprileri vardi ki cogunu sakladim hala okur okur gulerim o derece komikti.tipi gorseniz bu tipten bu espriler nasil cikmis dersiniz.
Ben arşiv yaptım. Herşeyi saklı. Resimleri filan. Ha bunu bakmak için mi tabi ki hayır. Çünkü sevgili olarak girmez. Ama kız beni kaçır diyordu filan her pisligini kaydettim. Bir bok yerse göstereyim diye.
Ygs den barajı bile geçemedi ezik. Ne sevgilisi. Kendime hakaret kabul ederim.
1 yıldır hiç silmedim ki 12 ay içinde 4 ay falan hiç konuşmadığımız oldu. hala kıyamıyorum napıyım.
ben zaten silersem dahada dönmem ama henüz silme aşamasına gelemedim ki eski sevgilim bile değil..............
edit: bu sözlüğe üye olmadığını düşünerek koydum çok düşük ihtimal görse siker valla.
sildim..sildim..
amaaa bir tanesi var ki onu silersem sanki kendim de eksilecekmişim geldi..silemedim..
yaşanmış onca şey unutulmak içinse de belki bazıları da unutulmamak içindir..
o mesajı aldığım anın mutluluğunu o mesajı okuyunca hala yakaladıysam içimde..
kalsın dedim mesaj da benimle..
bir zamanlar nasıldık şimdi ise ne oldu gibisinden bir düşünce içinde olursun sürekli. Yazılan mesajların o zamanlar sana ne ifade ettiğini, seni nasıl mutlu ettiğini yaşananların bu kadar kolay ve basit olmadığını neden bu duruma geldik diye düşünüp durursun. Ne olursa olsun saklanmamalıdır herşey bittiyse onlarda yok olmalıdır.
o mesajlar sende öyle bir yer etmiştir ki her okuyuşunda onun sesini ve vurgularını düşünerek okursun cümle cümle. cep telefonunda arşiv mesajlarında kayıtlı durur. gözyaşlarına boğulduğun, onsuzluğu yaşadığın bir gece oturup hepsini okursun. sana kötü davrandığı, içini yakan anlar olsa bile o mesajlar hep en güzel anıları hatırlatanlardır.
üzerinden bir müddet geçsede saklanır. baktıkça hatırlarsın o günleri herşeyi atmışsındır belki ama o mesajları atamamışsındır. senin için belkide bir emek niteliğindedir. ne kadar yalan olsada o mesajları tekrar tekrar tekrar okursun.
okumaya devam ettikçe o zamanlar mutlu olduğunu hatırlarsın. o zaman nasıl kandırıldığına yanarsın. sana karşı gösterilmiş olan sahte mutluluğa gülersin. saklarsın o mesajları silemezsin nasıl vucudundan, beyninden, ruhundan kalbinden söküp atamadığın gibi o mesajlarıda atamazsın. gönderemezsin 2 tuşa basıp. silemezsin. elin sadece yes tuşuna gidemez. bir şeyler sürekli engeller. o yazıları okursun. aklına geldikçe. nasıl terk edildiğini okursun. nasıl sana sahte mutluluk verdiğini okursun. silemezsin. kıyamazsın. yazılan sana her bir gelen harfi kıyamazsın silmeye. dokunamazsın ona. elin titrer öylece gelenlerde durur o mesajlar. örümcek ağları ağ örer gibi onlarda tozlanmaya başlar gözünün önünden. aklına geldikçe tekrar bir ufff diyerek tozlarını dağıttığın telefonundan bakarsın. nasıl ben terk edildim diye nasıl ben nasıl ben diye. tekrardan eskiye daha eskiye dönerek o sahte mutlulukları okumaya devam edince o kızgın surat birden o tebessüme dönüverir. sahtede olsa mutlu olmuşsundur. ama dokunamazsın ne kadar sinirlensende ne kadar kendine bağırsanda o mesajları silmeye kıyamazsın. neden tekme yesende ne kadar seni ağlatsada o mesajları silemezsin. kıyamazsın o emeğe. kıyamazsın geçmişte yaşadığına. kıyamazsın o yalan laflara.
