bedenine alışıldıktan sonra başkasında olmaması durumunda yabancılığın, olması durumunda o olduğunu zannetmenin ardından olmadığını anlama durumunda şaşkınlık ve üzüntü üstüne hasretin sebebidir.
ve sadece bedeninde olan veya olmayanlar ile değil, ruhunda olanlar ile de değerlendirilecek ayrıntılardır.
bi' tanedir, unutulmamıştır, sürekli düşündürür, anılar hatırlanırsa kimi zaman keşke beraber olsam, keşke hiç ayrılmasaydık denir. ardından üzüntü duyulur. öyledir ki unutulması çok zordur. onun ise çoktan unuttuğunu bilinir. eğer eski sevgili diyebiliyosan durum bundan ibarettir. aksine bi durum varsa zaten onun adı eski sevgili deil "kaşar, kodumun o.. , şerefisiz, kahpe" diyerek adlandırılır. bunların sonucunda hep pişmanlık duyulur.
koca koca gözlükler takarak objektiflere poz vermesi;hayır da amaç nedir insan onu anlamaz kişioğlu!sadelik,doğallık çok mu abes kaçar oldu hayırdır inşallah.
edit:benden sonra yüzünü doğaya kapattı herhalde,yüzü yok aya güneşe ağaca çiçeğe bakmaya,korkma bir şey olmaz sana melahat korma bu saatten sonra ısırmam seni,cüppeli ahmet hocaya havale ediyorum seni...
çakma ablaların çakma abilerin avukatlığına soyunması kıl ötesi duruma sokardı adamı.bazen de kendi ilşkisi dururken diğer insanların ilşkisine burnunu sokması.
gözleri. ufak bir ayrıntı değil belki ama renkli gözlü insanlara olan güvensizliğim eski sevgilim yüzündendir. hep yeşil gözlüler üzdü beni. kıl oluyorum yeşil gözlülere şimdi. **
kızgınlıkla özlem arasında gidip gelinir gerçekten de. kokusunu duyduğunuz her ortamda, orda olamayacağından emin olsanız da yine gözler arar bir umutla. yıllar sonra bile olsa ondan bişeyler bulduğunuz için şükredersiniz, tebessüm ettirir...ve anlarsınızki terazinin kefelerine hiç bir zaman eşit dağılamayan aşk yerini huzura bırakmıştır.
hayat devam ediyor tekelde alkol, bakkalda ekmek, pastanede pasta satılıyor,peki eski sevgili ne alıyor ne satıyor allah bilir; lakin ondan bihaberiz, bıraktığı ayrıntıları düşünüp iğreti yaşamımızın rutin havasından biraz olsun sıyrılmayı başarıyoruz sanki,kimi zaman attığı eski mesajları okuyor:''ne denli salakça kelimeler kullanmış!''diyoruz, sigara çıkarıp yaktığımızdaki yeşilaycı muhalefeti sinirle gülümsetiyor,bazen arkadaşlarıyla çekindiği resimlerin kontrastı gözlerimizi bozuyor,bazan da telefona bakıp sabahın köründe gelen çağrının gereksizliğini düşünüyor insan...özlemekle kırgınlık arasındaki köprüden geçip duruyor yorulmadan usanmadan,sanki aradan onca zaman geçmesine rağmen insan yine de uyuz olmaktan kendini alamıyor kimi ayrıntılara,kimisi de itiraf etmek gerekir ki keyif veriyor...
