Hayal kırıklığı, acı, şok, ihtiras... yalan rüzgarı gibi mübarek. Ama o kuzeni yakalayıp da ta ... gerekir ya neyse. Olan olmuştur. Kimse kimsenin kendisinden daha değerli değildir. Hayatı anlamlandırmaya devam...
-Asla mağduriyetlerini kaşıma. Canını sıkan sahneleri izleyip kendine acı çektirme. Dinlediğin müziğe dikkat et.
-Mümkün ölçüde tebdil-i mekan et.
-Hatırlatacak herşeyi azami ölçüde ortadan kaldır ve asla görüşme.
-Mecalin varsa yeni motivasyonlar edin, kafanı dağıtacak ne bulursan.
En önemlisi:
-Kendine hakimiyetini yitirme. Sürekli kendini gözle. Hislerinin akışını izle. Kafada böylesine büyülü yerlere oturtulan insanları geride bırakmak zordur. Önce bu ilk dalgayı atlatıp güç toplaman lazım. Net bir şekilde unutmaya/geride bırakmaya karar verdiğin anda bu süreç başlar. Aceleye getirirsen cortlar. En az 2 ay gelgit dönemi olacak ama her seferinde etkisi azalacak. Bir kaç ay sonra yine sebepsizce aklına düşecek acısı, ve sen karınca ısırmış gibi onu itecek ve televizyon izlemeye devam edeceksin.
