yüzüne yüz sürülen, gözlerindeki masumluğa dizeler dizilen sevgilidir ki ayrıldıktan sonra geceleri yatağa girmek işkence olur. başınızı her yastığa koyuşunuzda gözünüzün önüne gelir dikiliverir o güzel silüeti diri göğüsleri, kıvrak bir vadiyi anımsatan sırtı... tüm bunların etkisiyle kendinize sarılırsınız bir koku ararsınız, sevgilinin kokusudur ancak bu koku yoktur artık. yoktur fakat zihne kazınmıştır, unutulmazdır.
bu duygu hiç çıkmayacak gibi girer içimize sonra onunla görüşemeyeceğimiz gibi bir düşünce beynimize saplanır. belki bir yerlerde, sende kalmış bir eşyası vardır. derininize çekersiniz kokusunu. yetersiz gelir. yapabileceğiniz bir şey kalmaz.
(bkz: sevgilinin parfümünden almak)
gittiğiniz yerlerde o koku hissedildiği an derin bir nefes almaya ve hatta kokuyu takip etmeye sebebiyet veren özlemdir. ayrıca sonsuz bir özlem de değildir.
migren krizi gibidir. aniden bünyede belirir ve o günlere doğru inanılmaz bir özlem beslenir. durdurabilmenin tek yolu eski sevgiliyle oracıkta sevişmektir, ama ne mümkün. kriz, doruk noktasına ulaştığında kişi çocuklar gibi ağlayıp, eski sevgiliyi aramak için eline telefonu alır, fakat bir türlü gururuna yediremez ve ibrahim erkal gibi telefonu duvara atarak kırar.
'bir gün yolda yürüyordum, bir şarkı duydum, kalbim acıdı. bu kadar...' cümlelerinden sonra burnuma gelen ve bütün vücudumu saran ağrıyla canımı yakan koku.
hmm..şu 'eski sevgili' denen şey nasıl bir meretse bir şekilde sürekli aklımıza geliyor ya; bu da yaptığımıza bulduğumuz kılıflardan sadece biri...kokusunu özledim,tenini özledim,ulan ben küfredişini bile özledim,gri çizgili kazağı geldi aklıma falan da filan.
...
sen bir sokak oluyorsun bazı
bazı bir koku
birinin saçına sinen
sen bir şaka oluyorsun bazı
durup dururken aklıma gelen
sen bir çift göz oluyorsun bazı
bir tek sözü bile aklında tutamayan
herkes kötü davranıyor bana
sözüm kesiliyor
ve kanıyor en zayıf harfinden
saçım çekiliyor
yüzümden
herkes bana kötü davranıyor
yalnızlığım ki,yirmidört saat birlikteyiz
kendisiyle
...
bazı insanlar için bir or.spunun kokusun özlemek de olabilir ki olmaz lan öyle şey saçmaladım. akşam akşam ağzımı bozduran sözlük yazarlarına teşekkür ediyorum ayrıca. hay eski sevgili kadar başınıza taş düşmesin. bu sözlükte yazdıkça unutmak daha da zorlaşıyo, her gün sol frame de aq.
ayrıldıktan sonra herşey bir anda karanlıga bürünür herşey bir tatsız gelir hiç birşey mutluluk vermez böyle bir zamnda yolda yürürken burnunuza tanıdık bir koku gelir aslında ertık yabancı bir kokudur fakat 3 sn sonra herşey hatırlanır derin derin nefes alınır kokunun devam etmesi için fakat o kokuda gidenler gibi arkasına bakmadan gitmiştir.
uzun bir süre aklınızda dolaşır o koku etkisini yitirmez cünkü hala bir yeri vardır kalbinizde yola küçük bir tebessümle devam ettirrse ne mutlu size.
koku ve tatin bir donem sonra tekrar algilandiginda, insani o ana alip goturdugu bilindigi gercegi uzerine, hos bir surpriz mi? yoksa bir nevi iskence mi? oldugu tartisilasi durum.
