çoğunun ismini hatırlayamayanlar için pek de sikindirik bi durum değildir; ancak gerçekten sevilmiş bi kişiyse bu eski sevgili,işte o zaman adı size her daim denk gelmeye başlar.yıllardır oturduğunuz mahallede sevgilinizin ismiyle aynı olan ne kadar dükkan,bakkal çakkal olduğunu fark edersiniz.boynunuz bükülür,arka fonda gun's and roses 'don't u cry tonight' çalmaya başlar.karizmaya bok sürmemek için iki damla akan yaş aceleyle silinir ve olay mahali terk edilir.
acısı tazeyse, her yerde karşınıza çıkıp yüreğinizi dağlayandır.
bakınız vermeyi düşündüm, elim varmadı. eski sevgilim olarak geçecek adı ha? geçemez, benim aklım almıyor; sığmıyor, yapamıyorum. onun adı benim eski sevgilim olamaz, olmamalı...
ilk zamanlar isim anıldıgında içte depremler olur, ozlem olur...zamanla ismi anıldıgında yerini kızgınlık alır, bosa gecen zaman olarak bakılır ve tabii ki yeni sevgilinin de yanınınızda olmasıyla "amannnnn" deyip gecersiniz. ama kalıcı olan, akıllara mıh gibi kazınan isim değil, ismin sizdeki manasıdır.*
