hiç de azımsanmayacak şeylerdir, onunla birlikte hata yaparsın, tecrübe edinirsin, öğrenirsin ve bir sonrakinde daha dikkatli olursun aynı hatalara düşmezsin, kıymetini daha fazla bilirsin, bu şekilde daha mutlu olursun.
unutmayı öğrenmek;
aldatılsanda,
güvenmesende,
terkedilsende..
bir kere unutursan öğrendiğin diğer şeylerden en değerlisini öğrenmiş bulunmaktasındır demektir. zira zaten hayat başlı başına ders; unutmayı öğrenmek en karlısı.
ilk sevgiliyse ve sen onun ilk sevgilisi değilsen ansiklopedik bilgiler içerir öğrendiklerin.
çünkü altın değerinde bilgiler ve engin tecrübeler kazandırmıştır aşk konusunda sana.
ilk için ağlamak yerine, ondan öğrendiklerinle mutlu olmayı başarmalısın çocuk.
ölüm haberinin mesaj la verilebileceği**
erkeklerin çirkin, aptal, çocuk daha diye öldüresiye aşağıladıkları kız la sevgili olabileceklerini
sinema, yemek, hediye, gelecek hayalleri, aileyle tanıştırma isteği, özel günleri hatırlama gibi cezbedici davranışların beraber olduğun erkeğin doğası gereği değil, kız tavlama sanatının değiştirilemez maddeleri olması gereğince karşı karşıya olduğunu, sevgi ölçmede kıstas tutulamayacağını öğretir.
ne olursa olsun sonuna kadar guvenmemeyi, mukemmelligin olmadigini, her zaman arada bir cizgi bir sinir olmasi gerektigini ama en onemlisi sabri ogretmistir kendileri. bir de zamaninda deger bilmek gerektigini tabi.
mantıklı bir insansanız umut etmeyi öğrenebilirsiniz.. ama yıllarınızı onun peşinde harcamaktan sıkılmayacaksanız buyrun diyorum.. ayrıca; (bkz: ne eski sevgiliymiş be kardeşim!)
