+seni seviyorumu sizi sevdiği için değil, kendisine ilgi göstermenizi istediği için söylediğini.
+En çaresiz anında yanında olduğunuzda dahi yeterli görmeyip sizden hep daha fazlasını istemelerini,
+ centilmenlik örneklerini hep sizden beklemeleri durumunu,
+ gözleri yaşardığı zaman ölmek istenebileceğini,
+küçücük başları kocaman gözlerinin sizi eskidiklerinde bile ağlatabileceğini,
+ yazdığınız onca şiiri, isimlerine eski sıfatı eklendiğinde size geri verirken hissettiklerinizi,
+ elinize her bakışınızda "vay be bu elle dokundum göz kapaklarına" demeyi,
+ ne kadar sinirli olursanız olun ona , her takvime baktığınızda veya aklnıza o geldiğinde aradan geçen ayrılık günlerinin sayısını düşünebileceğinizi,
+ onun internet aleminde bir profile sığdığını gördüğünüzde , sizin bi kaç senenize nasıl sığdığını anlayamamayı,
+ her yeni sevgili eskittiğinizde bedeninizi ve bedenlerini daha iyi tanımış olduğunuzu,
+ üstteki maddenin sadece kızlar için kötü olmayıp erkekler içinde çook kötü olabileceğini,
ve galiba en kötüsü de her şiir yazdığınızda heybenizdekki mısralarınızın bir kısmını harcamış olduğunuz gerçeğini ve her yeni sevgiliye daha az şiir yazdığınızı...
En sonunda öğrendim galiba, Aklımı kullanmayı..
iyice tanımadan hiçbir insana bağlanmamayı..
Kimseye güvenmemeyi..
Beni takmayanı takmamayı..
Karşılıksız sevdalarda üzülmemeyi..
Verdiğim değeri haketmeyen insanları silmeyi..
Arkama dönüp bakmamayı..
insanları değiştiremeyeceğimi..
Özellikle "yalancıları" ..
insanların dolduruşuna gelmemeyi..
Çamura taş atmamayı..
Hiçkimse için kendime olan saygımı yitirecek bir şey yapmamayı..
Belki ve keşke ile başlayan cümleler kurmamayı..
Gözyaşlarımın değerini bilmeyi ve onları değmeyecek şeyler için harcamamayı..
Bir çift tatlı söze kanmamayı..
Ben izin vermeden kimsenin beni üzemeyeceğini..
Kendimin her şeyden önemli olduğunu Öğrendim..
insanları ne kadar düşünürsen düşün, onların seni düşünmediklerini ögrendim.
Her ne kadar Onu çok düşünürsen ve gitmesini istemsende yine gidebiliceĞini ögrendim.
Dilin karşısındaki gözlere karşı söylemediği sözleri parmakların kolaylıkla yazabildiğini öğrendim..
En fazla önemsediğim kişilerin benden hep uzaklaştığını öğrendim..
iyi insanlar olmanın hep iyi sonuçlar getirmediğini ögrendim..
Kalbin ne kadar kırlmış olursa olsun, Dünyan'nın senin acılarından dolayı durmayacagını öğrendim..
herşeyi öğrendim sevgili.. herşeyi öğrendim de unutmayı bir türlü öğrenemedim..
-muhtemel yeni gelecek olan veya mevcut olan sevgiliye daha çok deger vermeyi
-umursamaz olmayi,umursamamayi
-beklemeyi sabretmeyi
-aslinda beles kolalarin migdeye dokundugunu
-elinizde ki 5 lirayla butun gun nasil iki kisinin idare edebilecegini
-yalanin ne kadar kolay soylendigini
-elinizi tutan kisinin her an bir serefsiz olabilecegi ihtimalini
-bakislarin ne demek istedigini
-aglamamayi
-daha guclu olmayi
-pismanligi nerden sevdim deger verdim buna demeyi
-dostlariniza dahada baglanmayi
-aslinda dosttan ask olmamasi gerektigini
-eminonu-taksim-besiktas-ortakoy-mecidiyekoy arasi nasil 1.5 saatte dolasildigini
-karsindaki insanin 2 tavuk 1 kofte burgeri 10 saniyede bitirmesinin ne kadar anormal oldugunu..
-ve aslinda hiç birsey ogrenmedigini sadece senin ona sevmeyi ogretmeye çalismanin ve aslinda onun bir okuz oldugunun farkina varmani saglamasini ogrettigi için tesekkur etmen gerektigini ögrenmissindir.
unutmak ve unutulmayı öğrenir insan zamanla.. ülser sahibi insanın ne yememesi gerektiğini, sakinleştiricilerin hangi dozda kullanılması gerektiğini, ölü gibi uyumayı, gün boyu hareketsiz tek noktaya dikerek gözleri nasıl oturulacağını, sessiz ağlanıldığında boğazlarının acıyacağını ve sesli ya da sessiz ağladığında göz altında mor halkalar oluşacağını, şişen kırmızı gözlere tek başına damla damlatmayı..vs.
(bkz: unutulamayan bilgiler)
