gerçekten vazgeçtim, zor oldu ama şuan öylesine rahatım ki sözlük, sanki hiç öyle biri olmamış gibi. an itibariyle ulaşılan sonuç, unutulmayacak hiçbir insan yoktur, sadece unutulması zor insan vardır. ilaç zamandır.
'' bana zamandan söz ediyorlar,gelip size zamandan söz ederler
yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. hepsini bilirsiniz zaten, bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. dahası onlar da bilirler. ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,öyle düşünürler.
bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak kolay değildir elbet. kolay değildir bunlarla baş etmek,uğruna içinizi öldürmek. zaman alır.
zaman alır sizden bunların yükünü,o boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar dibe çöker. hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
o boşluk doldu sanırsınız,oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.
gün gelir bir gün başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide o eski ağrı ansızın geri teper.dilerim geri teper. yoksa gerçekten bitmişsinizdir.'' der murathan mungan.ne güzel söyler..
vazgeçmek dedikleri bir kandırmaca sadece..insanın kendini kandırmasından başka bir şey olmuyor çoğu zaman.
evet bunu başarıp mutlu olabilenler de var,ama hiç kapanmayacak yaralara sahip olanlar ne yapsın ?
insan her şeyden vazgeçebilir,herkesi çıkartabilir hayatından,zaman her yaraya kabuk bağlatır.ama öyle şeyler var ki geçti sandığınız anda,tam mutlu olduğunuzu sandığınız anda başlar kanamaya.ufacık bir şeyde aklınıza gelmesi gibi değil,hiç unutulmayacak yaşanmışlıklar bir ömrü çalabilir sizden.
vazgeçmek dedikleri,gerçekleşmesi çok güç bir hayal gibi.
bekara karı boşamak kolaydır herkes unut onu der ama unutamazsın çünkü yaşadıklarını ve hissettiklerini bir sen bilirsin vazgeçemezsin yılandan. ne zaman karşına yeni bir insan çıkar ozaman acın yavaş yavaş hafifler birde yeni sevgilini svmeye başlarsan eskiden kolayca vazgeçersin,ne derler çivi çiviyi söker.
onun için mücadeleyi bıraktığınız andır. artık onun acı çekmesini değil, mutlu olmasını istediğiniz andır. her aklınıza geldiğinde artık sizde sadece tebessüm uyandırmasıdır ve önceden acı çekmek pahasına unutmamaya çalıştığınız her anı, her hissi bir sabah kalktığınızda artık içinizde bulamamaktır.
içinizdeki ateşi söndürme eylemidir, küllere gömersiniz ona dair hissettiğiniz her duyguyu artık adını duyduğunuzda hiçbirşey hissetmiyorsanız gözünüz aydın, eski sevgiliden vazgeçmişsinizdir. Can acıtan bir eylemdir ama gereklidir.
kendine saygısı olan insan bir şey eskidiği an ondan vazgeçendir. çünkü sevgili kavramı çoğu kişiye göre basit algılansa da birlikte maneviyatın zirve yaptığı tek insandır. neden eskimiştir sevgili. ya bir yanlış görmüşsünüzdür, ya da bir yanlış yapmışsınızdır. güzel gitmeyen şeyler olduğu için eskimiştir sevgili. ya eskimiştir ya da eskitilmiştir. bundan itibaran zaten vazgeçilmediyse kişinin kendi iradesiyle olan problemlerini irdelemesi gerekir. şu da bir gerçektir ki, eskiyen birşeyden veya birinden vazgeçemeyen insan, çoktan vazgeçilen insandır. kişi bunu kendine aşılayarak vazgeçebilir zaten. hiçbir şey vazgeçilmez olmadığı gibi, unutulmayan acı ve yaşanmışlık da yoktur. zamanla hepsinin yerini dolduracak mutlaka iyi anılar yaşanır. bu sefer kişi vazgeçemediğini sandığı gereksiz eskimişliklere üzüldüğüne yanar. ki insan, esas bu pişmanlığı duymaktan vazgeçemez.
düşünmemek en iyi başlangıcıdır vazgeçmenin. başlamak ne kadar doğalsa bitirmekte o kadar doğaldır. illa ki boşlukta hissedersiniz kendinizi hatta üzülürsünüzde lakin yapacak birşey olmadığını gördüğünüz anda ister istemez vazgeçersiniz. aşık olmak gibi birşeydir bu bir anda ve bilmeksizin olur.
