sizi sevmiyor olması sizi incitmez çünkü kimse kimseyi sevmeye mecbur olmamalı bu güzel dünyada ve bazıları sevildiğini unuturken dahi sevilebilir ancak o sandığınız olmadığında gerçek "o" yu ortaya çıkardığında bitiyor her şey.
sevgisizliğinden daha fazla incitir sahteliği eski sevgili dediğiniz kişinin.
size yaptığı haksızlıkların gözünüzde canlandığı andır. allah belasını versin bile dersiniz. tabii bela size dönmesin diye töbe töbe demeyi de ihmal etmezsiniz.
o nu görememenizin sebebinin; çok ulu, yukarılar da olması değil, yerde bir toz zerresi olduğunun anlaşıldığı andır. akabinde ondan nefret etmekten sıkılıp o toz zerresine değer verdiği için kendinden nefret etmeye başlamak ve en sonunda onuda bırakıp, o nu gerçekten unutmaktır.
ayrıyken ve hala seviyorken başkasıyla beraber olup kıskandırmak için onun bunun altına yatıp, mutluyum imajı vermeye çalıştığı an bittiği an dır. kendi hesabına göre can acıtmaya çalışır ancak kendi canının daha fazla yanacağından haberi yoktur.
neyin intikamı?
yeni savgilinizle gezerken, eski sevgilinize rastladığınızda, oturup sizinle sohbet etmesi, dahası yeni sevgilinize onunla geçirdiğiniz eski maceralarınızı anlattığı andır.
sizin yeni bir sevgiliniz varken hala size ''seni seviyorum tekrar birlikte olalım'' dediği andır. bunları diyene kadar insandı ama artık nefret edilen bir şeydir.
çorabı kaçtığı an.insan yanına yedek çorap alır.o dağınıklık rukuşluk halleri geceleri midemi bulandırdı.hala da bulandırıyor.o da hala sevildiğini düşünüyor bu bulantı arasında.varsın düşünsün ama çorabı kaçmasın otobüste,kaçacaksa evde kaçsın da bir şeye benzesin!
