aynı lisede, aynı üniversitede okuyup, bir de üstüne aynı iş yerinde çalıştıysanız sayamayacağınız kadar çok şey. ama sıkıntı değil. kalp donduktan sonra fotoğraflar, çiçekler, hediyeler gayet anlamsız geliyor.
hiçbir şey yok ne bi iz ne hatıra.. derken, video varmış telefonumda.
aylar sonra ilk defa gördüm. çektiğimi bile unutmuşum.
videoyu da yazayım ben sevimlilik yapmaya çalışıyorum, (hani kliplerde olur ya mutlu çift kendilerini videoya almaya çalışır, öyle düşün) ama karşımda bana nedenini hatırlamadığım bir şey yüzünden çemkiren birisi, (herhalde ellerimi yıkarken paspası ıslatmışımdır kesin *)
buna rağmen video çekmeye devam etmişim, ve bir tane güzel kelime duymadan kapatmışım videoyu.
üzülmedim ya hatta mutlu bile oldum, gerçekten beni de sevmemişti zaten. kendi layığını bulsun.
Yalnızca akşam 11'de yenmiş yemeğin fişi ve bir takım kırgınlıklar. dipnot: o şahısta kalan eşyalarımı şimdi başka kızlara giydirip fantazi filan yapıyorsa, kanser etsin onu o yemek. Zira hesabıda ben ödemiştim.
maddi:
pijaması
2 çift ev terliği
aldığı çiçekler
fotoğraflar
tıraş seti
diş fırçası
şu an kullanmakta olduğum netbook
gardırobumdaki yeni kıyafetler ve ayakkabılar
beraber gezip, bakıp, beğenip alınan ev
manevi:
acı
depresyon
göz yaşı
dengesizlik
nefret
özlem
yataktaki boşluk
.
.
.
her yana dağılmış hatıralar, yüreğindeki anlamsız ağrılar, birisi konuşurken onu dinler gibi gözüküp uzaklara dalanlar ve boş bir yastıkla bomboş eller..
sizi aldatmış ise geriye kalan tek şey, o güzel ve mutlu anların, dokunuşların, sadece onun yüzünden çok sevmeye başladığınız bir grubun, hiç farketmeden size söylediği birşeyin çok tatlı oluşunun vb... herşeyin bir yalan üzerine kurulmuş olduğuna dair buz gibi, soğuk ve ağır bir idraktır. hala aşıksanız da koskocaman bir geçmiş olsun dileği.
