Bir zamanlar deli gibi sevdiğiniz kişiyi nasıl bu kadar sanki hiç hayatınızda olmamışçasına unutursunuz, nasıl hiç umursamazsınız bu davranışınızla daha iyi anlamış oluyorsunuz.
umudu kesmesinden ziyade bende var olan bir kaçış bir artık yeter be kesin şimdi de "+iyidir senden -iyi bende. ben tekrardan her şey için teşekkür ederim * " li başlayıp ardından "iyiydik aslında hatırlıyor musun bir gün şunlar olmuştu" ve devamında sövmeli tartışmalı mesajlaşmalar zincirinden kaçtım.
işin içinde bir çift mavi tik olaydı konuşma penceresini açmadan mesajı görüp onu hunharca çift gri tik halinde bırakıp daha da çılgınca şeyler yapabilirdim ama sms te olsa bana yetti.
hani böyle tam böyle artık her şeyiyle eski ilişkiyi unuttuğun yeni yeni manitalarla konuşmaya başladığın ve artık eski sevgilini ondan nefret etmeden görmek hatta adını duymak bile istemediğin anda gecenin bir yarısı "naber x.." diye bir mesaj atar da görüp cevap vermezsin ya... ne gereksiz bir ego tatmin edici durumdur bu böyle ama istemsizce de olsa eski sevgilinin ilişkinin o son zamanlarında saygının yerlerde olduğu zamanlarda sık sık saldırdığı özgüvenin de bir artış olur. hoş bir histir darısı tüm sevipte kavuşamayanların ve ardından unutup s.edebilenlerin başına.
