"dur, yazma bişey, etme, engelle" demek kolay ama öyle olmuyo, cevap atıyosun. Sonra yine gidiyo. Kısaca siktir et sayın yazar, yine yüzüstü bırakacaktır seni. Bizzat deneyim konuşuyo burda...
üstelik sizi terk etmesine ragmen, pişmanım dıyen sevgilidir. şu an basıma gelmıs bulunmaktadır. bu durumda ne yapılmalıdır. zaten o sevgılı unutulmamıstır.
edit: lütfen mesaja cevap vermeyınız. bunu anladım.
öncelikle o mesaj atıldığında bir kalp atışı hızlanması, bir panik yaşandıysa o sevgili unutulmamıştır. ve eğer atılan mesaja cevap verilirse; bu işin sonu barışma olacaktır. *
aradan 2 ay geçmiştir, sen artık kendine yeni bir hayat kurmak istemektesindir, hatta başkalarıyla konuşmayı bile düşünüyorsundur. artık sadeec mutlu olmak istiyorsundur. 3 yıldır her gün gördüğün adamla 2 aydır muhattap bile olmamışsındır ve yavaş yavaş o olmadan da gülebildiğine zor da olsa inanmaya başlamışsındır. bir gece işten gelmişsindir, mutlusundur o gün, yine onun yokluğunda saçma sapan küçük bir şeyle kendini avutmaktasındır. bir anda telefonun titrer ve hiç aklında bile yokken, onun numarasını görürsün gönderen kısmında. numarasını silmişsindir sanki numara silinince ezberden atılıyor gibi. elin ayağın dolaşır, kalırsın öyle. içinde bir şey ayağa kalmış dans ediyor gibi sanki, içinde bir şey yanıyor gibi. 2 aydır ne söyleyip de doldurduysan kendini ona karşı, 2 aydır her gece ne kadar ağladıysan, her gün her saat yaptığı bütün pislikleri tekrar tekrar hatırlayıp soğuttuysan kendini ondan; bir anda gidiverir. iki aydır dünya gözüne ilk defa bu kadar tatlı görünür. ben bu durumda cevap vermedim. ama eğer gerçekten pişmansa ısrarcı oluyor. 2 hafta cevap vermedim hiç bir şekilde, aradı açmadım. 2 hafta sonra yazdığı uzun bir mesaja alakasız bir smiley gönderdim. ve sonra tam 5 ay sonra affettim. sonuç: eğer affetmek istiyorsan mesaj yaz, o cevap giderse barışacaksınız demek. ama şu da var ki, bir süre sonra her şey eskisi gibi oluyor evet, mutlu olduğunu hissediyorsun evet, hatta üstüne daha fazla düşüyor, seni kazanmayı istediğini görüyorsun evet, ama en mutlu anında bile içinde bir parçanın asla eskisi gibi hissedemeyeceğini fark ediyorsun. ve ne olursa olsun, ne kadar zaman geçerse geçsin bazı şeyleri asla unutamayacağını.
