Düşman olmanın gereksizliği gibi, dost olmanın da gereği yoktur.
Yakın çevrenizden veya iş-okul- sosyal çevrenizden biri ise, asgari düzeyde insani ilişkiler devam ettirilebilir.
Ama dostluk? Hayır!
Aşkı yüzeysel yaşayan insanların işidir. Sevgilisini dost olarak kullanır. Dostunu sevgili olarak kullanır. Öyle derinlemesine sevmez. Bu yüzden ha var ha yok pek önemsemez. Alışkanlıklarını bırakıp yalnızlık çekmemek için dostluğa çevirir ilişkiyi. Arada bir de çakışırlar dürüst olmak gerekirse. Yani tek kişi yetmeyip ayrılık bahanesiyle hayatlarına başka partnerler de alıp eğlenmektedirler
arkadaş kalalım sözü şey gibi, "adam öldü ama gömmeyelim dursun." demiş bir zat. medeni bir şekilde insanca bitirmek mantıklıdır. birbirinin arkasından atıp tutmadan veya yeni bir ilişkiye başlayan tarafın diğerini kıskandırmaya çalışmadan gayet seviyeli bir ayrılık olur. fakat dost da kalınmaz. yok olmaz.
gerçekten oluyor eskileri konusmak yeniler için taktik almak gibi şeyler olmuyor sevemiyorsunuz mesafeler giriyor hayat sizi başka yerlere getiriyor ama değer veriyorsunuz hala o da biraz karşılık verip sizi kaybetmek istemiyor muhabbetiniz ilerliyor sarıyorsa bence hiçbir sıkıntı yok ben bunu eski lise aşkım ile arkadaş kaldığım dan biliyorum 6 yıl oldu biraz sogudu aramız ama hala aynıyız.
Her kategori farklıdır hayatınızda. Birinde başarılı olamadıysanız ötekinde de sorun çıkacağı aşikâr. Nasıl dinleyeceksin yeni flörtleri resmen midesizlik! Ne arkadaştan sevgili ne de sevgiliden arkadaş olmaz başarabilenleri tebrik etmek lazım.
ayrılırken ya da sevgiliyken arada çirkeflik yaşanmayan seviyeli ilişkilerin sonu böyle olabiliyor. ama hep bir burukluk oluyor, selam verince birlikte yürüdüğünüzde his dolu gülüşleriniz gelir akla. ona katlanmak zordur.
