aslında yedekte tutmaktır amaç. ayrılıp 1 hafta sonra bir başkasıyla olur eyvallah dersin.
derdini anlatır dinlersin, mesajlar atar nasılsın, nerdesin, dışardaysan görüşelim diye, siz olanların farkındasınızdır çok yaklaşmak istemezsiniz.
ama yolda gördüğünüzde siz; merhaba deyip fazla uzatmadan geçeyim bari dersin ama olmaz seni öyle bir içten öper sarılır ki sana tüm anılar canlanır sanki eskiden hiç böyle sarılmamıştı dersiniz.
ve unutmaya çalışsanızda artık sürekli tekrar ve yeniden size bunları yapar ta ki sizden tamamen vazgeçene kadar.
en sancılı dönem de yeni sevgilisinden 2 hafta sonra ayrılıp tekrar size dönmeye çalışmak için saçma sapan davranışlarda bulunmasıdır.
unutamadıysanız ki 2 hafta da pek mümkün değildir, inanırsınız ona ve son inanmanız olur o bir gün öyle bir gider ki yolda gördüğün de yüzüne bile bakmaz.
aynı yerde olsanızda yokmuşsunuz gibi davranır ve hayatınızdan üniversiteye çalışmak için en iyi dönem olan son senenizi çalar sonra da keşke çalışsaydım dersiniz.
o yüzden siz siz olun yöntemi felan boşverin böyle yavşakça bir şey söz konusuysa o sizi mal gibi bırakmadan siz onu bırakın.
not:tabi ki normal bir arkadaş olarak kalabildiyseniz (ayıdan post, eski sevgiliden dost olmaz sözüne rağmen) kalın en azından bir düşman bir kötü anılar besleyen biri bırakmazsınız arkanızda.
inanılmaz derecede zordur. Yan yana yürürken, parmak teması bile eski anıların * canlanmasına sebebiyet verir. Unutamayan tarafın canı, her adımda sanki kalbine bıçak darbesi alırcasına acır.
