yıllar ilerledikçe daha da su yüzüne çıkan durum.evet günümüzde cok süper efektlere sahip oyunlar var ama yine de eskiye için için özlem duyuyor insan.biz o bilgisayar ve atari oyunlarıyla büyüdük ve hepsinin içimizde ayrı bir yeri var.
örneğin fifa 98 fransa dünya kupası mücadelesi yapmak ve kupayı kazanmak büyük prestijdi arkadaş ortamında yapılan her hareketin bir anlamı oluyordu ancak şimdi her oyunun muhakkak bir hilesi var istenmeden bile o hile kullanılıyor oynanan oyunların bir heyecanı kalmıyor.
çocuklukta yapılan mahalle maçlarını çok özlüyorum sevgili sözlük.o zamanlar bilgisayar yok,zamane cocukları gibi pc başında pineklemiyoruz. boş arsaya sabahın köründe cıkıp diğer mahallenin gürbüz veletleri ile top depiştiriyoruz. çift maç üzerinden eleminasyon sistemi ile oynuyoruz maçları. sistem bi yerden tanıdık mı geldi.? evet evet bu sistemi bizden çaldı uefa. yıllardır içimde ukte kalmıştı acıkladım rahatladım...
bu maçlarda oynayacak kisi sayısının tek olmasi ve kimsenin oyundan çıkarılarak kalbinin kırılmak istenmemesi durumu sözkonusu olurdu sıkça. bu durumda futbol kariyeri en berbat durumda olan fasulyeden tabiri ile adlandırılarak birinci devre bir takımdan ikinci devre bi takimdan oynatılarak ufacık yüreklere ve beyinlere adaleti yerine getirmis olma duygusu zerk edilirdi. aksam herkes eve gidip yattiginda da hep o günkü maçi, varsa attigi golleri, kaçırdıklarını, bir sonraki maçlarda yapmayi planladigi hareketleri hayal ederek uykuya dalardı.
bazen kendi aralarımızda oynarken eli torbali bi is dönüsü adamı maca dalıp topu ayagımızdan alır ve aptal aptal seyler yapmaya baslardı. eger adam yetenekliyse bir iki numara yapıp hepimizin aklını alırdı. en sonunda da topa hızlıca vururdu. top araba altına kaçardı.eli torbalı is dönüsü adamı yaptıgı ufak hareketten mutlu bir halde evinin yolunu tutarken çocukların "hay ., top ta ..gitti, kim alcek laf topu?" dedikleri duyulurdu. daha sonra muhteşem top kurtarma operasyonu başlardı. böyle durumlarda, sahadaki en çelimsiz ve en hop-zıp kisi, en iri kisi tarafından topu almaya gönderilirdi. arabanın altına kaçan toplar tam arabanın ortasında dururdu bazen, kimse yetisemezdi oraya. bu sefer tas atma ve sopayla itekleme faslı baslardı. arabanın egzozuna vurulan birkaç darbeden sonra top yuvarlana yuvarlana çıkardı.artık kosarak maca geri dönme,tusubasa vari goller atma zamanıydı.
simdi futbol tarihine altın harflerle geçmiş o boş arsanın üstünden tramvay geçmekte.her seferinde o yıllardan kalma anıları ezerek...!
counter strike oyununun atası boruyla fişek atarak binalara daldığımız ve bu sayede bir sürü özel harekatçı yetiştirdiğimiz oyunlarımızı özledim sözlük.
