''tozlu kitapların içinden çıkan eski sevgilinin resmi''
eski günleri hatırlatan yegane resimdir.
oku demişti bu kitabı. kendi resmini koymuş. nerden nereye...
kayboldu diye çıldırdığım ve eski kitabımın arasından çıkan vesikalıktır. sevinmekle, üzülmek arasında gidip getirmiştir beni. sanırım hüzün esintisinin, mutluluk yağmuruna eşlik edişiydi fotorafı bulduktan sonraki halim. resmi, annem imha etti sanıp az günahını almadım; kahretsin...
eski kitap ? kitaplar eskimez dostum.. sevgililer eskir, resimler eskir ama kitaplar asla.. kıyılmaz eskileri atmaya.. herşeyin eskisi iç burkar, can acıtır ama eskiler olmasa bilinmez yenilerin kıymeti.
o zamanlar mutlu olduğunuz çekindiğiniz resimdir. kitaplıkta bir kitap ararken tıpkı türk filmlerindeki gibi o kitap nasıl olursa artık düşüverir karşına birden açılan sayfada o çekindiğiniz resim olmasın. işte o zamanlar çömelipte o kitabı ve resmi alırken öylece kalınabilir. bakarsın bir yıllanmış olan kitaba bir elinde ise eski sevgili olan aşka acılar içinde bakarsın...
