bana göre güzel olanı kars değil, trakya olanıdır. trakya eski kaşarı sert olur ve bazen bekleme süresine bağlı olarak keserken ufak ufak dağılabilir. yani yapı olarak parmesanı andırır. dağılan kırıntıları çatalın altıyla bastırarak tabaktan toplamak bile başlı başına zevk alınan ufak sapıklıklardandır. iyisini marketlerden bulamazsınız. eski kaşarın iyisini trakya'daki tekellerden ya da bakkallardan bulursunuz. istanbul'da oturuyorsanız şayet gidin çatalca'nın muhtelif köylerine, uğrayın küçük bir köy tekeline ya da bakkalına, "bana rakılık ya da şaraplık eski kaşar verir misiniz?" deyin ve kara kuru abimizin verdiği kaşarı aynı günün akşamına rakının yanında damağınızda eze eze yerken beni yad edin. pişman olmazsınız. zira trakya'nın insanı gibi esnafı* da piizci olur. piizlenirken yediği peynir ne ise, o peyniri satar. beyaz peynirin de alasını bu güzel abilerimiz satar.
naçizane tavsiyem, dışındaki küflü tabakayı kesip atmayın. küfüdür güzel olan. küfüdür lezzete lezzet katan.
çatalca taraflarında değil de, anadolu yakası'nda koçullu köyü'nde bir bakkaldan rakılık beyaz peynir almıştım. marketten aldığımız peynir yetmemişti çünkü. neyse, köyün yerlisi olan abimizden rakılık peynir vermesini rica etmiştim. "bu tam istediğin gibi" deyip, paketlemişti. tadına bile bakmamıştım. arkadaş, cenneti yedim sanki. ertesi günü eve giderken yine aynı peynirden almıştım.
velhasıl, peynirin iyisi köy bakkallarında ya da tekellerinde satılır. siktir edin macro'yu falan.
eski kaşar dediğinin tadı ve kokusu ağır olur. yoğun bir aroması vardır. üstünden bi gün geçmiş kaşarı eski diye satanlardan uzak durun. taze kaşar gibi tatsız tuzsuz oluyorlar.
Evde taze kaşar bitmiş ama makarnaya tat veren bir şey olsun, hadi bu var bunu kullanayım dediğinizde ortalığa iğrenç bir koku yayan ve koca bir tencere makarnayı çöpe attıran peynir.
Siz siz olun sadece kavunla beraber veya kahvaltıda yiyin.
direk yendiğinde tadı ve kokusu kötü gelir. tostu da iyi olmaz. ancak yemeklerde kullanılabilir.
bir de fare avlamak için kurulan kapanın arasına konulabilir.
yanında hiçbir şey yenmemeli, tek başına yenmelidir. anca o zaman lezzetine tam anlamıyla vakıf olunabilir. ağızda gezdirerek, yavaşça, özümseyerek yenmeli.
