şeklinde olan ve hayattaki ilk öğretmeninizin bizzat elle yazdığı ve ilk karneniz, ilk heyecanınız olan, ilk başlarda süt beyaz renkte fakat daha sonra geçen yılların kağıt ve resim üzerindeki en büyük etkisi baş göstermiş, sararmış solmuş karnedir.
ara sıra açıp bakarsın ve anlarsın ki sen de bir zamanlar çocuktun. durduk yere hüzünlendirir insanı.
eskilere baktıkça o eski günlere özlem artar, şimdilere ise o özlemin boyutunu öfke olarak geri döndürür.
-bak bu ilkokul karnelerim. cafer hocamın yazdığı nota bakar mısın ''çok iyi bir çocuk. böyle devam ederse çok iyi yerlere gelebilir''
-bak bunlarda lise bölümü. allah o fizikçinin belasını versin.
-üniversite mi ? şu ders notlarını versene bayadır uğramıyorum..
1992-1993 öğretim yılına ait ilkokul 1. sınıf karnem ile birlikte çekilmiş olan şekilli kalem kutusu ,suluk ve abaküs temalı kırmızı arkafona sahip, hala sakladığım resmimi hatırlatır. O güzelim el yazısını hatırladıkça times new roman a lanet okutur. (bkz: altınyıldız ilköğretim okulu)
Eskiden beri karnem istikrarlı bir şekilde hep kötü olduğundan pek de nostaji yapıyormuşum gibi gelmiyor. Sadece vay amk demek bu zamanlar da malmışım diyip geçiyorum.
