çocukluğu, o eski masumluğu, çikolata ile yaşanılan o büyülü mutluluğu özlemek demektir. büyümenin verdiği huzursuzluktan kısa bir süreliğine kurtulup eski günleri adeta bir film izler gibi hatırlamak, hafızayı tazelemektir.
her ne kadar insanı üzüntü ile bir araya getirse bu eylem insanı mutlu eder yinede.
maziyi her hatırlatan anlarda gelen üzüntü tuhaftır ki insana mutluluğu da tattırır.
(bkz: elbet bir gün buluşacağız)
