bu cümlenin, hayatımda yeri inanılmaz büyüktür. bir fotoğraf, o anı mumyalar ve yıllar sonra da o fotoğrafa baksaniz, o an yaşanan mutluluğa, hüzne ve türlü hislere, düşüncelere tekrar tekrar şahit olursunuz.
bu yüzden, kimi zaman hüzün verir eski fotoğraflara bakmak, kimi zaman ise yüzde acı bir tebessüm bırakır.
Geçenlerde köydeki evde eski sandığı karıştırırken uzun zamandan beri bulamadığım fotoğraf albümünü buldum. Bütün işi gücü bıraktım, saatlerce fotoğrafları inceledim tek tek. En yenisi yirmi yıllık. Hele bir tanesi var renkler, detaylar öyle net ki! Köydeki evin balkonundayız. Babaannemin kucağındayım. Beyaz tülbentinin kokusu dün gibi aklımda. Arkada kocaman çam ağacımız. En arkada deniz... babaannem toprak oldu, çam ağacı kesildi. Deniz yerinde ama eskisi kadar mavi değil sanki. Kendime hiç girmiyorum. Albümü bulmam iyi mi oldu kötü mü oldu onu da bilmiyorum.
Fotoğraf değil de videolarımı izledim 14-15 yaşındaki halim. O zamanlar daha büyük duruyomuşum 19-20 gibi büyüdükçe küçük göstermeye başlamışım ters etki yaratmış.
Artık ne albümler, ne de foto kutuları var...
Eski fotolar, çekmecelerin en kuytu köşelerinde, sükünet ve derin bir ağırbaşlılıkla, sevgiyi, özlemi, hüznü muhafaza ediyor.
Usul usul...
En çok anneannemdeyken yaparız eski fotolara bakmayı.
Anneannem, bebek taşır gibi özenle ve sevgiyle taşır albümlerini ve her fotoğrafa dair güzel anılar anlatır.
Dinlemeye doyamayız...
Dedemi çoook özlemiş çoook, en çok onu anlatırken gözleri dalıyor...
Bir zamanlar sabah akşam hiç sıkılmadan konuştuğun, sürekli birlikte vakit geçirdiğin kişiyle selamlaşamayacak hale geldiğinde o güzel günlerden kalan sarmaş dolaş mutlu fotoğraf karelerini görmek insanın zoruna gidiyor sözlük.
Eskiden sevdiğim ve şu an yanımda olmayan insanların fotoğrafları ise bakamam çünkü öyle fotoğraflar yanımda durmaz siler geçerim. Anıları olan güzel fotoğraflar ise gülümsetir.
Çok da eski değil aslında, sadece geçen yılki fotoğraflarıma bakıyorum da. Ne kadar tatlışmışım. Nasıl da tesebessümle gülümsüyorum masumca. Bi de şimdikilere bakıyorum.
Huyum suyum değişti, dışıma yansıdı. Makyaja bulandım. Allahın verdiği tüm nuru fondötenle kapatıyorum resmen asdadjk.
Offf allah'ım noluyo bana ya. Ben yine o saf salak kız olmak istiyorum. Sanırım büyüyorum abiler ablalar. Piremsesiniz büyüyo!!!
