uzun süredir bakılmadıysa o günlere geri döndüren, çoğunlukla yüzde bir gülümseme oluşturan fotoğraflardır. en küçük kardeşin bebeklik resimlerinin uzun süre sonra görülmesi ise muhteşemdir.. o domatesi yemeye çalışırken çekilmiş fotoğrafında yanaklarının tombiş hali, merdivenlerin oraya gidemesin diye koyduğumuz setler.. minik ayakları..
eski sevgilinizle olanları can sıkıcı olup, gözlerinizde biber gazı etkisi yaratabilir. özellikle hala unutamamış ve "kahretsin keşke aldatmasaydım" dediğiniz bir hatunsa fotoğraflardaki; akşamüstü çilingirin bankosunu efe uysal'dan almaya gerek yok. (görünen köy ne yazık ki kılavuz istemiyor.) ardından rakıyla sentezlenen arabesk fonda "pişman değilim ama çöktüm kederden" riffleri içinizi eritir ve siz şarkıya "pişmanım ulan, çöktüm kederden" şeklinde yeni bir bakış açısı getirirsiniz.
geçmişe doğru yolculuk yapmaktır. kah güldüren, kah gözleri dolduran, kah şaşırtan karelerle buluşmaktır. bazen birini görürsünüz o fotoğrafta, birlikte yaşadığınız anılar gözlerinizin önünden ağır çekimde geçer. ' acaba şimdi nerede ? mutlu mudur ? ' diye kendi kendinize sorarsınız. hüzünlendirir.
Yeri geldiginde fotograf albumunu , yeri geldiginde bilgisayardaki resim dosyasini acip karistiriyorum. Huzunleniyorum zaman zaman , sinirleniyorum verdigim pozlara karsilik ve hala birlikte oldugum sevdiklerimle anilarimin oldugunu gormek beni mutlu ediyor. Kisacasi fotograf cekinmeyi sevmeyen insanlar halt etmis . Tabii bir de konusmadigim ve artik muhattap olmadigim insanlarla resimlere sahip olmak beni uyuz etmiyor degil . Fakat hayat boyle,yapacak birsey yok. Her neyse eski fotograflara bakmak guzeldir . Zamanin ne denli cabuk gectigini goruruz ve bazen bu duygularimiza birkac damla gozyasi eslik eder.
Zamanın nasıl geçtiğini kendine sorduran olaydır. Nerden nereye geldiğini, kimlerin yanında olup, kimleri kaybettiğini hatırlamamız için çok güzel bir eylemdir.
