bu durum biraz da geçmiş yılların 20'li yaşlarındaki kişileri 30-40 civarı gösteren, 40'lı yaşlarındakilerin ise nine moduna girmesine neden olan modasından kaynaklanıyor aslında. özellikle, annemin 80'li ve 2000'li yıllarda çekilmiş fotoğraflarına bakıp da git gide gençleştiğini görünce absürdlüğü daha kolay görebiliyorum.
şimdi gözümüzde şöyle bir profil canlandıralım:
saçlar hiç taranmamış- üstelik bozulmak için olağanüstü çaba harcanmış- gibi ve ortadan toplanıp iyice kabartılmış(serpil çakmaklı, ahu tuğba vs). kaşlar alınmadığı gibi bir de kalemle iyice kalınlaştırılmış ve yüzde on iki rengin her tonunun bulunduğu bir makyaj türü. üstte rüküşlüğün sınır tanımadığını gösteren bluz/gömlek/kazak ve durumun vahametini daha da arttıran göğüs hizasına kadar çıkmış bir pantolon! bluzun vatkalı olması ve üstten alta doğru daralan pantolonlar sebebiyle oluşan korkunç bir vücut yapısı...
şimdi kolaysa gel de beğen böyle bir görüntüyü!
90'lı yılların sonlarına doğru mega pixel kavramını hayatımıza soktuk, ve dolayısıyla eski fotograflar, tarihe gömüldü. eski tip fotografcılık günümüzde bir sanatsal dal iken, eskiden güncel bir yaşam tarzıymış, aslına bakıldığında o esnada o da eski değilmiş. (bkz: hoppala paşam)
