olabilir, mi diye ben de açtım rastgele geçen seneden birkaç entry okuyayım dedim. -detay ara yerine kendi nickmi yazmak da varmış.- okudum beş tane, beşini de sildim. hiç de duygulanmadım. öyle espri mi olur diye kendime söve söve sildim. meğer ne boktan yazıyormuşum. *
Ulen ben baya icimi dokmusum size yav.
Su an asla takmayacağım şeyleri de itirafa yazmışım.
inanın her şey unutuluyor ya her şey geçip gidiyor.
Profilde aşağı indikçe hissedilendir. Öhhö ühü
Kendi sayfamda en uzun entrylerime baktım. O zamanlar üşenmiyormuşum. Sayfa sayfa yazıyormuşum. Ulu sözlüğün kalitesizliğinin en net kuralı uzun entrylerin okunmaması olduğu halde ben yine de eskiden Bayaa sayfa sayfa yazmışım.
Whatsapp ve Instagramın çökmesi ile birlikte sözlüğü hatırlamak. Ve eski beni eski benliğimi düşünmek eski entrylerde. Garip bir duygu. O zamanlar başka bi ben vardı şimdi ben bi başkayım; ben var bi ben ,benden ötürü.
(bkz: değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.)