Eski bir gramofondu onu hayata bağlayan
Tüm sevdikleri terk etmiş onu
Yoktu ağlayan
Tek isteği olmasaydı onu bir tek anlayan
Eski bir gramofondu onu hayata bağlayan
Plağın cızırtısı ölen eşini hatırlatıyordu
Gelen tüm o sesleri bu ayrılığa yordu
Durdu, düşündü ve sordu
Onu hayata bağlayan eski bir gramofondu
Yatağından doğruldu suyunu almak için mi
içmeli mi, ölmeli mi yapamıyorum seçim
Bir yudum aldı sonra yanıyor dedi içim
Bir gramofonu vardı sağlamalıydı geçim
Ne zaman plak çalsa gözünden yaş akardı
Kırık çatlak camından dünyasına bakardı
Birde cızırtı yok mu içini çok yakardı
Yaşaması gerekti
Eski bir gramofonu vardı
Bir gün plaklar sustu, gramofon sessizdi
Bardakta bir damla su, oda salon ıssızdı
Üç beş kişi gelmişti, cenazesi yalnızdı
Yaşaması gerekti
Eski bir gramofonu vardı.
Fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
Eski zamanlardan bir Cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun.
