kısa anlatılardan oluşan ve beni oldukça zorlayan bir tezer özlü kitabı. anlamaya çalıştıkça dibe vurdum.
--spoiler--
manik depressivler kendilerini değil başkalarını öldürürler... ölüme ölmemekle karşı çıkmak istiyorum.
bir kanepede oturarak öleceğim
ve hiçbir yere kaldıramayacaklar beni
ölüme giden yol çok uzun
yoruyor beni
hastalık hiçbir şeyi değiştirmedi
intihar etmek istedim iyi ettiler
delirdim yine iyi ettiler
artık yapacak bir şey kalmadı.
akıl hastası olmaktan korkmak, akıl hastası olmaktan daha güç bir durum. çünkü korkular sürekli.
hayvanları sevmiyorum... bugüne kadar bir tek hayvana karşı gelişti duygularım: değişimdeki gregor samsa ya karşı. *
--spoiler--
tezer özlünün yapıkredi yayınlarından çıkan kitap serisinin en güzide parçalarından.
tezer abla kısa anlatılarını buraya koyarak bizi büyülemiştir. özellikle kitabın girişindeki 'ölüm' tanımı, babasının ölümünü anlatışı gerçekten tüyler ürpeticidir.. kendisine bir kere daha saygı duymamı saglamış kitaptır.
