aradan ne kadar zaman geçse de yeniden bir araya gelindiğinde ilk günlere dönülür. çeşitli şehirlere dağılmış arkadaşlarımla yeniden bir araya geldik beni çeken bu şehirde. sanki aradan onca yıl geçmemiş gibi, hala aynıyız, hala beni sinir etmeye çalışan sinir ediyor; arkamı kollayan arkamı kolluyor. büyürken hepimiz büyümüşüz, hayat bizi aynı şekilde yaralamış, hem de çok yakın isimlerle... bir de uzakta olan eski arkadaşlar var, yıllardır görüşmediğin, yüzünü sadece kamerada görüp her gün, en ufak şeyi paylaştıkların. kopuş ne kadar kötü olsa da paylaşılanlar derin olduğu için eski hale dönebilenler. hayatını en küçük detayına kadar bilenler. sarılmak, dokunmak için debelendiklerin. sanki bunlar daha kıymetli oluyor uzakta oldukları için. eski günlere dönüşünü kutlamak istiyorsun yüz yüze. gel buraya diye yalvarıyor her bir taraf. ilk fırsatta gelicem diye sözler veriliyor. bu sözlerin ilkinin tutulacağı gün büyük bir heyecanla bekleniyor ve gün sayılıyor.
Bu insanların eskide kalmış olmaları canımı sıkıyor da bir kere bile akıllarına düşmüyor olmam çok daha canımı sıkıyor. Her allahın günü aynı masalarda ne dertler dinlendi ne gülüşmeler işitildi birlikte ne yemekler yendi. ben ömrümde böyle güzel dostluklar kurmadım böyle güzel günler geçirmedim sonra ne mi oldu gerçektende masadan bir bir ayrıldı dostlar. aramızda hiç bir şey olmadı ama o masada bir tek ben kaldım senelercede birisi döner diye bekledim aradım açmadılar yazdım görmezden geldiler ben bu sefer ömrümde görmediğim vefasızlığıda gördüm gel zaman git zaman ben de yoruldum oturmaktan kalktım gittim pes ettim artık peşlerinde koşmaktan çekildim kenara onlar gibi kendi işlerime baktım ama onlar gibi unutamadım silemedim hafızamdan o günleri hep eksikliklerini çektim. Neden böyle oldu asla anlamıyorum sadece eski fotoğraflara bakarken aklımda kalan hatıraları anarak böyle bitmesine üzülüyor ve onları da köpek gibi özlemeyi ihmal etmiyorum.
Bir sure gorusulmemis ise eger bir turlu eski enerjinin yakalanamadigi ve sohbetin kirilma noktasindan sonra ince bir huzunle dusunmeye itebilecek durum.
Atil bir sekilde otururken, zamanin ne kadar hizli gectigini ve bir zamanlar koca dunyalari paylasabildigin insanla ne kadar garip ve yabanci hissettigini dusunursun.
Hayat ya, surekli olarak sureclerin degistigi ve bambaska kosullarin olustugu bir doneme hazirlar insani. Yeni arkadaslar edinilir, onlarin da eskiyecegi bir surec baslar.
Eskiler sadece eskileri hatirlattiginda guzeldir.
