cuma günü itibariyle vizyona girmiştir. tavsiye ediyorum, bilinen bir tarihi olayı anlattığı halde ilgiyle ve bazı sahnelerde heyecanla izleyebiliyorsunuz. duygusal yönü de kuvvetli.
evet düşük, zira bende tam bir hayal kırıklığı uyandırdı.
zaten filmin başında tc kültür bakanlığı logosu görüyorsan pek bir beklentin olmayacak. ama ben bu filme büyük beklentilerle gittim ya.
çünkü bu filmden 1 değil tam 3 film çıkardı. ama 1 film çıkarılıp resmen hikaye mahvedilmiş arkadaşlar.
bundan sonra spoyler...
--spoiler--
evet, bu hikayeden 1 değil 3 film çıkarılabilirdi.
1. film: ertuğrul gemisinin yolculuğu, japonya'ya varışı ve kaza.
2. film: kaza sonrası kurtarma, adada yaşananlar ve dönüş.
3. film: iran'dan kurtarılan japonların hikayesi.
evet, teknik olarak pek anlamam ama, film oldukça karanlıktı, detaylar görülmesin ve masrafı az olsun diye bildiğin karanlık çekilmiş sahneler.
bu yüzden çok başarısız, görüntü yönetmenliğine, tekniğe sıfır veriyorum o yüzden.
japonlar ile adada nasıl anlaştılar?
türkçe mi?
o japon doktor ile bizim yüzbaşı baya aralarında konuşuyorlar. bunu nasıl kurguluyorsunuz yahu?
bari aralarında ingilizce konuşturup altyazı yapsaydınız.
ama o da bir masraf tabi.
tahran'dan kurtarılan japonlar hikayesi ise tam bir fiyasko.
orada japonlar için ayrı bir uçak gönderildi normalde.
ama filmde tek uçak gönderilmiş ve o uçağa da türkler kendi haklarını japonlara vermiş gibi gösteriliyor.
yahu sen o uçağı gönderdin, tahran'a inişini falan göstersene, japonların uçağa binişlerini, türkiye'ye varışlarını göstersene bütün dünya seyretsin seni.
uçak yok lan filmde.
bir tane uçak var, hangarda çekilmiş o da.
16 eylül 1890 tarihinde batan ertuğrul fırkateyni ve 1985 iran rehine krizi'ni anlatan başarılı, hüzünlü ve etkileyici bir film... izlemiyor, yaşıyorsun o günleri...
Gerçek olaylara dayanması ve yönetmenlik açısından güzel bir filmdi. Bir sahneden diğerine geçişlerde görsel olarak bağlantılar sıkça kullanılmış. Japonların hareketleri ve konuşmaları bana normalde komik gelir. Ama film duygusallık içeriğini o kadar abartmış ki duygulanıyorsunuz ister istemez. iki milletin ayrı ayrı yüceltilmesi ve dostluğu güçlendirme amaçlı yoğun bir çaba göze çarpıyor. Japonların konuşmalarına Türkçe dublaj yapılması bana pek mantıklı gelmedi ki bu durum filmin gerçekliğine zarar veriyor. Ama farklı bir filmdi, izlenmesini tavsiye ederim.
2015 japon/türk ortak yapımı 132 dakikalık tarih filmi, 7.3 imdb puanına sahip.
--spoiler--
filmin gerçek bir olaydan uyarlanmış olması ve sinematografisi dışında pek bir numarası yoktu, sadece fragmanı güzel olan filmlerden biri. Aylardır arşivimde bekletip izleme sırasının gelmesini bekliyordum ama dayanamadım ve izledim. Bir kez daha kenan ece isimli şahsın oyunculuk yapamadığına şahit oldum, yetenekli değil üstelik sematikliği bile yok. diğer oyuncular iyiydi, fakat fazla abartılmış ve yapmacık oyunculuklar vardı. Sürekli bir ağlatma çabası sezdim, japon oyuncular gayet güzel iş çıkarmış. tekrardan hayran kaldım insanlıklarına ve hoşgörülerine, hepsine tek tek sarılasım geldi. Bide, son samuray'ı izlerken böyle hissetmiştim.
Duygulandığım tek sahne, osman paşanın "kaptan gemiyi asla terketmez" çıkışı ile kapıyı kapatması oldu. uğur polat'ın az ve öz oyunculuğu yine harikaydı.
--spoiler--
Şahsi notum 4/10
1 puan görüntü yönetmenine
1 puan uğur polata
1 puan japonlara
1 puan da harcanmış emeğe.
Son dönem türk sinemasında politik içerikli filmlere yonelik bir alerjim var. Bu nedenle bu filmi izlemedim. Politik film tabiki olmalı ama ben mesajı kendi kendime çıkarmalıyım yoksa itici geliyor.
Amerikan sineması bunu iyi başarıyor. Milliyetçilik dozu yüksek filmleri izledikten sonra ne afganistan işgali ne ırak işgali size işgal gibi gelmiyor. Propaganda yolunda amerikaya özenen kesimler daha nitelikli işlere imza atmalı.
Diğer isimleri Kainan 1890 ve 125 years memory olunca zar zor bulup izlediğimiz güzel bir dostluk filmi.
Genel hatlarıyla iyi ve güzel işlenmiş, bizimkilerin dandik bir gemiyi Japonya'ya göndermesi ve japonların kendi vatandaşlarını kurtarmaya gelmemesi gibi işler de eleştirilmiş. dostluk filmi olduğu için fazla iyimser ve kahramanca . Şahsen bunda iki milletin de çabuk parlayan insanlar olmasının etkisi düşünüyorum, çünkü eleştiri dozu biraz fazla kaçsa ortalık karışabilirdi.
Japon kardeşlere her zaman nedensiz bir sevgi beslerdim bu sevgim daha da arttı.
