üşenme, vazgeçme, erteleme sözünü akla getirir. zira ertelemelerin sonu asla yeni bir gün olmayıp erteleyen gününe takılı kalmış günün devamı olacaktır ilerlemeye engel. tıpkı kapı koluna takılı kazakla bir yere gidemediğin gibi. erteleyişine takılı kalan kayıp hayatlar hüzünden başka birşey barındırmaz bünyesinde.
