bu konuda tezler yazmış tarih profesörü olmadığı sürece önemi olmayandır.
Ermeni soykırımı meselesini siyasi bir mesele haline getirmek ülkenin nasıl bir cehaletin içinde olduğunun kanıtıdır..
bu bir tarih meselesidir.
varsa da yoksa da bunu belirleyecek ve kanıtlayacak olan tarih uzmanlarıdır, cahil insanlar değil.
benim işime böyle geliyor, yok şöyle geliyor derseniz bu iş çözülmez.
Eğer varsa iade-i itibar eder yoluna bakarsın, ha eğer yoksa kardeşim dillendirme, olmadığını ispatladık, olduğuna dair ispatın yoksa konuşma der kapatırsın konuyu, bunu önüne gelene sorup fikrini almanın nedeni nedir?
aynı zamanda Türkiye'ye dayatılan emperyalist suçlamalardan bir tanesi olduğunu da kabul etmek gerekir.
Yaz yaz prensest. Tarih profesörü olmak bir insanı tanrı yapmaz. Yani insanı geçmişe götürmez. Normal bir insanın kendi değerlendirmesiyle kabul etmesiyle tarih profesörünün kabul etmesi arasında bir fark yoktur. Adam zaten kendisiyle çelişmiş entrysinin sonunda ben yine de yazdım.
ya emperyalist, ya solcudurlar.
tamam ermenilere karşı suç işledik, kabul de
onların ve diğer hristiyanların bize yaptıkları ne olacak?
balkan ve kafkas olaylarını toplasan 10 tane ermeni tehciri çıkar.
bunların hesabını kim verecek?
emperyalistlerle solcular sever tabii müslüman kesilmesini...
kürtler de bu işin ucundan tuttukları için 1915'te nelerin olup bittiğini çok iyi bilirler. tarihten bihaberken, kemalist ezberlerle, götümden uydurdum gerekçelerle saçmalayıp, bir o yana bir bu yana savrulmak da hakikaten acınası.
1915'te ermenilere yapılana soykırım diyorsan cemaatçi-liboşsun, o da değilsen sivil toplumcusun, o da değilsen kürtsündür. kıvırmaya gerek yok. vicdanlı kişidir vicdanlı.
sizlere tavsiyem canlarım, 8. sınıf ınkılap tarihi ve atatürkçülük kitabını yanınızdan ayırmayın. zira sizin gibi çok hırrım yetiştirmiştir o kitap.
türkiye cumhuriyeti devletinin ve türk silahlı kuvvetlerinin seçtiği yol nedeni ile, hiçbir şey denemeyecek yazardır. bunun yanısıra, söylenen cümle, yargı olmaktan çok inancın ötesine geçemeyecektir.
ermeni soykırımı yada sözde ermeni soykırımı, nasıl nitelendirirseniz nitelendirin. beni ilgilendirmez; çünkü sözde mi özde mi böyle bir olayın olduğu, ne yazık ki yirmi birinci yüzyılda olmamıza rağmen bilinmemektedir. neden mi? basit. türkiye cumhuriyeti devleti, daha doğrusu türk silahları kuvvetleri bu konuda isteksiz davranmaktadır. peki niye türk silahları kuvvetleri, bu yazı da yer almaktadır? bunun cevabı da basit. osmanlı dönemine ait bütün bilgi ve belgeler, türk silahlı kuvvetleri arşivinde saklanmaktadır. bir süre önce, ne yazık ki zamanını şuan için hatırlayamıyorum, bir komisyon kuruldu. türk ve ermeni tarihçilerin buluştuğu, özgür ve siyasetten uzak tarihçilerden oluşan bu komisyon, türkiye ye geldi. gelenler tabi ermeni tarihçilerdi, sonuçta türkiye de yaşayan tarihçilerin türkiye ye gelmesi mantıksız olurdu. neyse, konumuza dönelim. komisyon kuruldu, hükümetler destekledi. silahlı kuvvetler, arşivleri açıyoruz dedi. sonra ne oldu biliyor musunuz? ermeni tarihçiler ile türk tarihçiler, silahlı kuvvetler arşivi önünde, basınla ile birlikte buluşunca, silahlı kuvvetler bir karar verdi. arşivleri açmıyoruz.
şimdi sorun kendinize. bütün dünya da, ermeni soykırımı demek, size puan kazandırırken ve siyasetçiler bu konuyu ağızlarında sakız gibi oynatırken, siz gelir bir de inadına bu konunun iki ucunu da açık bırakırsanız, ne olmasını bekliyorsunuz ki?
var mı, yok mu? bırakın. çok konuşmayın, lüzumsuz. ardınızda bırakın, bırakamayacaksanız da siyasete alet etmeyin bunu. ağızınızda sakız etmeyin; çünkü biz arşivleri açmadıkça, diğer insanlar asla susmayacaklar. kasmayın, zorlamayın kendinizi. lüzum yok.
Daha önceki yorumlarımda da benzer şeyleri burada da belirtmeme neden olan kimselerdir. Ben de Ermeni masallarıyla büyüyen bir insanım. Masal derken, annemin dedesi, 100 küsür yaşında öldüğünden bize bahsederdi. Biz doğu anadolu insanı değiliz. Annemin dedesi, o yıllarda 20'li yaşlarda bir delikanlıymış ve savaşa gitmiş, hatta bana Atatürk'ü gördüğünü bile söylerdi. Doğu Anadolu köylerinde Ermenilerin, kadınların göğüslerini kesip arkadan sırtlarına attıklarından falan bahsederdi. Bu çeşit işkenceleri çok fazla duydum ben. Öte yandan doğu anadolu'da yaşayanlar ise tersinin ermenilere yapıldığını söylüyorlar. Tekrar belirtiyorum, olabilir kimse Türkler, Ermenileri öldürmedi falan demiyor; ancak soykırımcı olarak nitelendirilmek için daha fazla somut örneğe ihtiyaç var. Hrant Dink'in çok beğendiğim bir sözü vardı, diyordu ki "Türkler, Ermenilerin duruşunda bir onur görmeye çalışın, onlar atalarının uğradığı haksızlığın hesabını sorma niyetindeler. Ermeniler, siz de Türklerin duruşunda bir onur görmeye çalışın, onlar ırkçılık kötü lanet birşeydir diyor ve ben ırkçılığa karşıyım bunu da yapmış olamam diyorlar." Gerçekten de ben de böyle hissediyorum, Ermeni öldürmekle övünen insanlardan bahsedenleri de duydum, onlara da lanet olsun, insanlıktan uzaklaşan herkese lanet olsun. Son olarak daha önceki Ermeni soykırımı entryimdeki linki okumanızı şiddetle tavsiye ediyor ve burada tekrar yayınlıyorum: http://mavianka.sosyomat.com/blog/2740369
Bu arada Ermeni soykırımı olmuş diyenler genelde kendilerini şöyle tanımlarlar " Vicdan sahibi yazarlar " vicdan sahibi olmak size özgü değil arkadaşlar, herkes vicdan sahibidir, geldiğiniz ortam, büyütüldüğünüz ortam bu tür fikirlerin oluşmasında önemlidir. Ermeniler nasıl ki dedelerinden, katledildiklerine dair hikayeler duydularsa, ben de dedelerimden Ermenilerin bozgunculuk yaptığına dair masallar duyarak büyümüştüm. Ermenilerin köyleri bastıklarını falan milyon kere duydum belki köyümüz yaşlılarından, üstelik biz iç anadolunun gariban bir köyüne mensup olmamıza rağmen, doğudaki taşkınlıkları bastırmak üzere gönderilen dönemin askere alınan delikanlılardan duyduk. Herkes vicdan sahibi ve ölen Ermeniler için çok çok üzgünüm, bunun yanında ölen diğer halklar içinde üzgünüm ama nasıl ki Ermeniler, Amerikada, isveç'te dedelerinin haklarını koruyorlarsa, biz de dedelerimizin haklarını korumakla yükümlüyüz. Ben bu yüzden bütün bunları anlattım. Son olarak, hayatımın büyük bir bölümünde hep Ermeniler bizimleydi. Misal çocukken oturduğumuz apartmanın sahibi bir Ermeni asıllı bayandı. Kocasını erken yaşta kaybetmiş, yapayalnız kalmış biriydi. Bizi çok severdi, evinin önünde top oynamamıza bir tek o kızmazdı, hatta mutlu bile olurdu. Biz susadığımızda bizi tekrar sokağa bırakmazlar diye evlerimizden su içmeye bile gitmezdik, o hepimize üşenmeden su taşırdı bu yüzden. Bir gün bizi pencerenin önüne çağırıp boyalı yumurtalar, çörekler verdi. Meğer o gün paskalya bayramıymış. Huzur içinde uyu Madam Teyze seni hiç unutmadım, al al yanaklarını. Hele de köyümüzdeki " Ermeni kızı " lakaplı Hayriye teyze. Hepiniz, soğuk Almanlardan,Fransızlardan daha çok bize benziyorsunuz, keşke bu lanet savaş (1.dünya savaşı) olmasaydı da hep birlikte kalabilseydik.
dün geceki teke tek' seven şirinyan'ın tüm şirinliğiyle türkleri "hitler'in" yerine koyma çabalarına, yusuf hallaçoğlu'nun belgelerle verdiği "çarpıcı yanıtların" altında ezilmesini izleselerdi, utançtan yerin dibine girerlerdi...!
