dedemi bekarken istanbulda ermeni bir kızla nişanlamak istemişler, olmamış.
dedemin abisi de ismi türk olan ve annesinin ismi sonradan türkleştirilmiş bir ermeniyle evlendirilmiş, kadın hem huysuz hem de çok temizlik delisi, titizmiş ve özellikle zeytinyağlı iyi yemek yaparmış.
Aşkın, dili, dini, ırkı olmaz, kanat çırpar, kurallarınız ve önyargılarınız umurunda olmaz, dolaysıyla hangi diyarda, hangi milliyette duracağına o karar verir.
Ne mutlu, Aşkını safsatalara kurban etmeden, yüreğinin götürdüğü yere giden aydın ve güzel insanlara!
aşık değildim ama takılıyorduk, eğlenceli idi, bir gün konu neydi bilmiyorum bir konuya yorumuna karşı,
-kızım sen müslüman değil misin dediğimde
-yoo demişti
sonra öğrendim tabii.
Bizzat yaşadığım durumdur. Baya baya aşık olmuştum. Saçma bir şekilde seviyordum. Aklımda hiç ırk, din gibi şeyler yoktu. O kadar güzelde değildi. Bir insanın yüreğini sevmek bile fayda etmiyor. Daha sonra bir şekilde ailesi sayesinde ayrıldı. Onlarda ermeniler kendi içinde evlenebilir diye bir olay varmış. O da ailesini seçti. Bu olaydan sonra Türklük bilincini daha çok hissettim. Geçenlerde elemanın tekiyle karşı masamda yemek yedi. Her şeye rağmen sevdiğin birini unutmuş olsan hatta artık sevmiyor olsan bile o durumda görmek baya üzüyor.
eğer olur da bu aşk bir gün evlilikle taçlanırsa güzel, güzel olduğu kadar zarif, zarif olduğu kadar da hamarat bir eşiniz olur. böyle bir şansı kaçırmayın. evet.
Eskilerin ' madem ki ermenisin istemeden vermelisin ' dediği kıza aşık olmaktır. Tabi ki doğru değil bu cümle hatta doğru olmamak ile birlikte iğrenç ve yakışıksız fakat söylendiğinde insan istemsiz tebessüm ediyor.
Türkiyede doğup büyümediyse büyük ihtimalle size aşık olmayacak kızdır. Yurt dışında gördüklerim türküm diyince kız olmasına aldırmadan sövüyordu yani.
