Memleketimdir. Baba toprağıdır. Ve gerçekten insanları zekidir ve çalışkandır. Hele hele memleketten ayrıldıkları zaman çalışmak ya da okumak için, mutlaka başarılı olmak zorunda olduklarını bilirler. Çünkü kendilerine başaramadı ve döndü dedirtmek istemezler. Lakabı yeşil ermenektir.
tamamen kapalı bir coğrafyanın ortasında bulunan, bu yüzden de günümüz şartlarında bile dil, hayat tarzı ve gelenekleri bozulmaya uğramamış ender yerlerden birisidir. karamanoğulları'nın başkenti olan bu şirin yerin insanları atalarından (bkz: karamanoğlu mehmet bey) aldığı dil mirasını namusu olarak bellemiş, yüzyıllarca koruyup kollamıştır. yerel halkın konuşması, dışarıdan gelen bir insan için azerbaycan lehçesi etkisi yapar.
karamanoğlu mehmet bey'in şu buyruğu ile birlikte, kendisi türkçeyi zorunlu dil haline getiren tek lider, karamanoğulları türkçe'nin zorunlu dil olduğu tek türk devleti olmuştur: "şimden gerü hiç gimesne divanda, dergahda, bergahda ve dahı her yerde Türk dilinden özge söz söylemeye."
kaçakçılığı, dağa çıkmayı, anarşistliği coğrafyaya maledenler için ibretlik bi yerdir. tek iş kapısı maden ocaklarıdır ki, halen çoğu asgari ücretle çalışmaktadır. tarım alanlarının hemen hemen hepsi insan gücüyle açılmıştır, halen çoğuna traktör giremez. çoğu köyünün halen doğru düzgün yolu yoktur. ama buna karşın halen anadolu insanın sıcakkanlılığının ender kaldığı yerlerden biridir.
ayrıca; batırmanın, bulgur tarhanısın, arabaşının, pekmez helvasının, taktak helvanın anavatanıdır.
- nerelisin?
+ ermenek
- ora nere bee?
+ haritaya bak anlarsın.
ne antalya ne konya ne mersin ne karaman. bir ermenekli hiç bir zaman konyalıyım demez. konyanın 200 km güneyindedir de o yüzden.(şu anda resmi olarak karaman il olduktan sonra karaman'a bağlandı)
kısaca toros dağlarının kalbindeki yer. aslında bir (bkz: karacaoğlan) bir (bkz: dadaloğlu) ve türk (yörük) kültürünün özüdür. tarihi çok eskidir. anadoluda roma döneminde hristiyanlığın yasak olduğu dönemlerde kaya kliseleriyle halk ibadetini yapmış. kaya kiliseleri var ama malesef korunamamışlar. karamanoğu devletinin başkentliğini de yapmıştır. rum kültürü ve türk kültürü uzun yıllar beraber dostça yaşamıştır. ama türk kültürü bozulmamıştır. türkçe hala en orjinal şekliyle konuşulur. bazı yemekleri, güneyde olmasına rağmen karadeniz kültürünü andırır. mesela mısır ve mısır unu çok kullanılır. lahana da keza öyle... burada hayat bağımsız atar. mutsuz insan yok gibidir. bir tarafta turkuaz rengiyle göksu nehri bir tarafta heybetli toros dağları ve üzerine serpiştirilmiş inanılmaz çam, sedir, ardıç, katran ormanları... arazi engebelidir, derin kalyonlar görülür. coğrafyanın güzelliği insana yaşama sevinci verir. her yere uzak bağımsız özerk bir cumhuriyettir gibidir ermenek. ama türkiye cumhuriyeti değerlerine sonuna kadar bağlı. mustafa kemal'in bir lafı vardır. galiba şöyleydi. 'toroslara çıkın eğer bir yörük çadırının tüttüğünü görüyorsanız, bizi hiç bir düşman yenemez'. yani buna benzer bir şeydi.
insanı, ne güney sahil insanı gibi miskin ve yavşak ne ova insanı gibi yobazdır. coğrafyanın getirdiği değişik engebeli arazi insanların ruhlarına da yansımıştır. gerçekten zeki insanlar çıkar. yoğun göç verir ama genelde büyük şehirlere okumak için giderler. yazın eremenek'te lüks arabalar görebilirsiniz ama yabancı plakalı olanlardan değil! eğitim seviyesi yüksektir. hatta uğurlu diye bir köy var öğretmenleriyle ünlü. bu köyün her hanesinde en az iki öğretmen vardır. dindarı bile moderndir, iyidir. (bkz: ali müfit gürtuna) bir zamanlar tayyip belasından önce istanbul büyük şehir belediye başkanlığını adam gibi yapan bu adam ermeneklidir mesela.
meyvecilik yoğun bir şekilde yapılır. son yıllarda baraj yapımıyla birlikte iklim de daha nemli olmaya ve değişmeye başladı. zaten yetişen nar incir gibi akdeniz bölgesine has meyvelerin yanında zeytincilik de görülmeye başlandı. ama en çok kiraz elma ceviz şeftali yetiştiriciliği bu sıralamada ilk sırayı alır. ermenek'te koyun göremezsiniz. keçi buranın doğal hayvanıdır. ama dağlardakii genç filizleri fena kemiriyorlar yaramazlar. galiba son zamanlarda sınırlama getirilmiş diye duydum.
memleketimdir. severim. ermenek'te yetişmesem de ziyaret için gittiğimde orada bir parçamın olduğunu hep hissederim. bu da beni fazlasıyla mutlu ediyor. bu yazı küçük bir vefadır.
not: aribra gerektiğinde bilgi entrysi de girer. *
maden kazasıyla türkiye gündemine gelmiş olan karaman ilinin en büyük ilçesi. ilçeye bağlı güneyyurt kasabasının bulunduğu vadide maden ocakları yer almaktadır. kömür madeni çıkarılan bu yer yeşillik ve sulaktır. yaz mevsiminin kurak geçen aylarında bile yeraltı suları toprak üstüne kolaylıkla çıkabilmektedir. ilçe sınırları içinde göksu nehri üzerinde gezende ve ermenek isminde iki baraj vardır. şaşılacak bir konuda şudur, malesef ermenek ile beraber taşeli bölgesinde bulunan başyayla ve sarıveliler ilçelerinin bağlı bulundukları karaman iliyle doğrudan karayolu bağlantısı yoktur. taşeli ilçelerine karaman üzerinden ulaşım, mersinin mut ilçesi yada konyanın taşkent-hadim ilçelerinden gelen karayolu ile sağlanmaktadır.
