erkin koray tepki olsun diye zamanında kızını okula da göndermemişti. öyle saksıya böyle çiçek. ona da öyle demezler ya, neyse... erkin koray'dan herşey beklenir.
cem karaca nın ezan okuması kadar şaşırtan bir olaydır. ne demişler: ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol . neden bazı hislerini farklı şekillerde kanıtlama ihtiyacı duyar yurdum insanı anlamam.
"anadolu rock'un temsilcilerinden erkin koray ülkenin bu zor günleri aşması için mhp gibi bir partinin lazım geldiğini söyleyerek..." biçimindeki bir gazete haberinden anlaşılandır. rock müzik yaşamı içerisinde yapageldikleriyle anılacakken bunaklık tarihine geçenler listesinde yeralmasıdır.
anadolu ya da değil. alt türleri ne kadar genişlese de rock müziğin özü onun tarihinde yatar. rock, 60'lı yıllardan başlayarak tüm dünya gençliğinin emperyalizme karşı bir başkaldırı ruhunu dinletmiştir yüreklere tınılarıyla. her halkın kendi kültürel özellikleri ve özlemleriyle zenginleşmiş ilk çıkışındaki başkaldırı ruhunu barındırmıştır. isyanın sesidir özgürlük diye haykıran gençliğin... hal böyle olunca ayırt etmek gerekir. ırkçı faşist bir yapılanmayı adres gösteren biri genç ruhun coşkun dinamizmini yıllar yılı her tınısında taşıyan bir müziğin temsilcileri arasında sayılabilir mi? zerre kadar bu ruhu barındırmayan bu söylemleriyle anadolu rock sıfatıyla anılması kendi kültürümüzle harmanlanan rock müziğimizi ayaklar altına almak demektir.
koray'ın yaptığı saçmalamaktan çok ötedir. popüler kültürün sanatı ve sanatçıyı yutan çukurunda popüler olabilme adına son çırpınışları, çıpınırken çamura daha bir bulanması ama bir o kadar da eski ve yeni kuşaklar nezdinde kendi tükenmişliğine attığı son imzadır...
anlaşılan yıllarca o konser senin, bu konser benim dolaştı. yüksek gürültü, alkol , sigara ve düzensiz hayat bayağı bir beyin hücresini öldürmüş olmalı.
