dostoyevski'nin çok hoşuma giden bir sözü var:
kadın, bütün ihtiyaçlarını karşılayabileceği tek bir erkeği arar; erkek ise tek bir ihtiyacını karşılayacak tüm kadınları.
erkeklerin hayatında hiç kadin görmemiş libido aygırı olanları bir kenara konulduğunda, kadının erkeğe olan ihtiyacı erkegin kadına olanından kat kat fazladır. çünki: kadin ve erkek her şeyden önce insandır ve insan yasamak için sosyal yani diğer insanlarla iletişim halinde olmak zorundadır, yalnizlik insanın basına gelebilecek en büyük felakettir. Işte mesele tam da bu, kadin aşksiz iken yalnızlığını baska bir kadınla arkadas-dost olarak gideremez, kadının kadına olan düşmanlığı herkesin malumu, bir defa kadin dost olabilme yeteneğine sahip değildir, arkadasliklariysa asla saf ve temiz değildir, birbirlerine asla tam olarak güvenmez ve bu yüzden birbirlerine derman olamazlar. erkeğinse hemcinsleriyle dost olabilme yeteneği sinirsizdir, hatta benim fikrim hayattaki en zirve duygunun iki erkeğin dostlugu olduğu. iste bu yüzden aşksiz bir erkek bir arkadas dost ortamında aşkların en güzelini yaşayabilir ve kadinsizliginin acısını dindirebilir, 3 kişilik bir erkek arkadas grubunun bireyleri yıllarca baska hic kimseye ihtiyac duymadan hayatlarını paylasabilir. Aha da bu yüzden kadının aska olan ihtiyacı erkeginkini 10 a katlar.
