ütü çamaşır vs periyodik olsa da aralıklarla yapılan işler olduğu için çok dert olmaz yalnız yaşayana, yalnız yaşayanın derdi süregelen işlerdir bulaşık yıkamak tencere tellemek ocak temizlemek sehpayı sürekli silip küllükle boğuşmak en acısıda sürekli kendi çayını kendi yapıp kendi servis etmesidir. yalnız yaşayanların iç sesi olarak yazıyorum.
benim için ütü yapmaktır. deliriyorum ya bir tarafı ütülüyorum öteki tarafa geçip ütüleyince ilk ütülediğim kısım bozuluyor. böyle sonsuz bir döngünün içine girip, inat edip kırk beş dakikada bir gömlek ütülediğim oldu. artık çok önemli bir durum olmadıkça ütü yapmıyorum kıyafeti yıkadıktan sonra askıya/tele asgari şekilde asıyorum. kuruyunca ütülenmiş gibi oluyor.
ütüdür.
ütü lan ütü.
ben öyle ütününde o ütüyü icate edeninde.
sıkıntı yooookkk...
yahuuu ütü diyorum ütü ben öyle ütünün.
ütü ulan ütü.
tamam sıkıntı yoook...
şu an gonya yolundayım.
elimde tarihin gördüğü en eski ütüyle.
hepsini severek yaparım. çünkü orası evimdir. şu rezil dünyada, tek huzuru bulabildiğim yer !
hepsini kendim için yaparım. herşeyin o istediğim mükemmellikte olmasını sağlamak için.
ütülerim evet, istediğim titizlikte ve bundan gocunmam,
yer içerim yediğim bokları temizlemeyi çok önceleri öğrendim,
en büyük meziyet bu belkide,
kendi pisliklerini temizleyebilmek,
sonra evin genel temizliği,
yerleri viledalamak, elektrik süpürgesiyle çekmek felen,
temizlenmek, temizlemek, imandan gelir temizlik,
isteyerek yaparım bunları, gocunmam, bıkmam,
gerektiğinde canımın istediği yemeği yiyeceğim kadar yaparım,
geriye sadece bulaşık kalır yarına yemek yoktur benim evimde hiçbir zaman,
gerektiğinde yenilecek kadar yapılır, sıcakken tüketilir.
düzenimi istediğim şekilde kurarım yalnız olduğum, yalnız yaşadığım evimde,
hiçbir iş özgürlüğüm kadar değerli değil, sırf bu işleri yaptırabilmek için evlenmek aptallıktır.
evliliği göze alamayanlara kötü gözle bakar, sorumluk sahibi olmayışlarından dem vururlar,
peki bu evin işleri, bunlar sorumluluk gerektir miyor mu ?!
hayat zaten yeterince yükü yüklemiyor mu sırtına hepimizin ?!
toplumdaki evlendirme algısı, baskısı, büyük bir saçmalıktan ibarettir.
yalnızlık, bazılarına göre rezillik bazılarına göre vezirlik.
tercih eden için olumlu yönde olacağını çok rahatlıkla söyleyebilirim.
kesinlikle yemek yapmak ve bulaşık yıkamaktır.
hadi ütüyü çok sık yapmıyorsun ona insan tahammül eder de her gün yemek yapıyorsun ve bulaşığını kendin yapıyorsun ya, bu kadar mı acımasızca yalnızlığı yününe vurar insanın o yıkadığın bulaşık. her gün tek kaşık tek çatal tek bardak tek tabak diye uzar gider liste...
kesinlikle ve kesinlikle çamaşır sermek.
benim evde bu iş şu şekilde işler.
-çamaşır yıkanır.
-bir gün makinede bekledikten sonra çıkarılır.
-2 gün sepette bekler.
-3. gün asılır.
-asla toplanıp katlanmaz. giyilecekler sırası geldiği zaman telden alınır.