her sabah kalkıldığında, uykulu bir halde kendi kendine 'bu akşam erkenden yatacağım' diyerek söylenilmesi ve mütakip akşam sabahki verilen sözün unutulup 00:30 - 01:00 lere kadar oyalanıp yatağa girilememesi durumudur.
tanıyıp çok da hoşlandığın birinde görüldüğünde cidden "sorun" olabilir.
ama öyle gece 1'e 2'ye kadar değil, her sabah 5'e kadar uyumamasından dolayı bütün uyku düzenini bozabilen ve ayrı dünyaların insanı olduğunuzu düşündüren durumdur.
gözler aşırı uykudan kendiliğinden kapanıncaya kadar uyumamak, erken yatamama sorununu da aşıyordur sanırım. zevkli bir işkencedir ta ki ertesi gün o lanet alarm çalana kadar..
buraya kadar her şey normal. hatta, saati romantik bir gözü karalıkla erkenin çoook ilerisi bir saate kurmanız da normal.
normal olmayan diye tabir edilemese de; "ööööf bezdim artık, uykuma sakızlı saldırıda bulunucam!" diye, beceriksiz saldırı getiren zincir olaylar genelde şöyle gelişir:
erken kalkamadın (ev halkının diğer üyelerine göre erken; ama senin kalkman geren en geç saattir bu arkadaş genelde)
5 dk geciktin, gideceğin yer, çıkış yerine 1 saat küsür uzaklıkta ve o 5 dk, bineceğin otobüsü kaçırmanla birlikte, otomatikman 15 dk.'ya tamamlandı. buralara otobüs gelmez, yine de zammı esirgemeyelim girizgahlı bi mantık sizinle sürekli çelişmekten de geri durmaz haa.
neyse, 5 dk.'da metro bekledin mi? ne oldu toplamda? ben söyleyim; 25 dk.!
metro kardeş 22 dk.'da kızılaya yörüngesini tamamlıyor. 25+22= etti mi, sana 47 dk.?
duuur, daha bitmedi. 5 dk.'da otobüs gelsin diye bekle. abartıyorum demek isterdim; ama çevik kuvvet geni taşımıyorsan binemiyorsun o otobüse. hadi, sen bi 5 dk. daha bekle.
tebrikler, 10 dk. sonra otobüse bindin, kendisi, bi 10 dk. sonra seni işyerine bırakacak. yok yahu, iyi niyetinden değil, yolunun üstü.
şimdiii, 5 dk. rutinininden geç kalkan zavallıcık, 1 saat, 7 dk. geç kaldın sen yahu! hayır, mesai yapmak zorunda bıraksalar seni ve eve bu kadar süre geç gitmek zorunda kalsan, onlar için bir önemi yok; ama gel gör ki, az sonra sağlam bir azar işitmeye çok yaklaştın. o kadar in-bin bunun içindi yani..
ciddi bir hastalıktır aslında.
sabaha kadar derin sessizlik içinde herşey tekrarlanır, sessizliği bozan tek şey televizyon veya müzik sesidir. belli bir zamandan sonra onlarda artık duyulmaz hale gelir. evin içinde, odanın içinde dönüp dolaşılır. koltuğa oturulur veya uzanılır, televizyon kanalları tek tek incelenir, bir bok olmadığını anlayınca tekrar bilgisayar ele alınır, bir süre sonra onuda bırakıp, içiliyorsa sigara yakılır. içilmiyorsa birşeyler içilir elbet..
bütün bunların yanında beyninizi yiyen düşünceler gelir akla, onu düşün bunu düşün.. televizyon, bilgisayar, sigara.. tekrar düşün düşün düşün.. karanlık karanlık..
''ah bi sabah olsada uykum gelse yatsam'' diye serzenişlerde bulun kendi kendine.. yine mal gibi geç televizyona, sonra bilgisayara.. olmadı aç telefon birini ara, sonra yak sigara.. iç bişeyler..
televizyon, sigara, bilgisayar, internet, lan dur nereye gidiyom..
uyumuşum..
