hayat şartları... Ev hanımları çocuklarına ve eşine kahvaltı hazırlar erken kalkar, çocuklar okul için erken kalkar, çalışan bay ve bayanlar ekmek parası için erken kalkar. Herşeyin karışılığı var..
duyuldugunda kulaga hos gelen ancak gayet gicik bir durumdur.
kendimi bildim bileli erken kalkarim. erken derken 5-6 yi kastediyorum.
bazen normal insanlar gibi 7 de filan uyaniyorum ve dunyalar benim oluyor boyle gunlerde.
yakinda evlenicem mesela. neyse ki yanimdakini uyandirma huyum yok. annemin uyanma saati 3 ya da 4tur. he uyuma saati de 7dir en gec. boyle seyler genetik de olabilir.
guzel yonleri de var elbet. bolca kitap okuyorum, dizi film izliyorum ve ev islerini yapiyorum bu sure icinde. ama oglen bastiracak olan uykuyu dusunmemeye calisarak...
alışkanlığa dönüşüyor.
fakat erken uyanmak benim tembel olduğum gerçeğini de değiştirmiyor. çünkü 9 da işte olması gereken lavuk benim gibi yatakta yatıp sözlükte takılmamalı.
sanırım kalkıyorum.
Günü daha efektif kullanmak adına her sabah yaptığımdır. Hayat uykuda geçirilecek kadar uzun değil işim olsun ya da olmasın her sabah en geç 7:00 da uyanıyorum.
bu sabah başa gelen olay. oysa ki gece olabildiği kadar geç yatılmıştır, sabahleyin bir buçuk saat erken uyanmak hiç planda yoktur. erken uyanıp kapatılan bütün alarmlara acıyorum.
Bu zamanlarda insan normalden daha da erken uyanıp en yakınındaki ısıtıcı, kalorifer peteği vesaireye şiddetle sarılmalıdır ki,gece boyu buz tutan damarları açılsın.
hafta sonuysa sorun değildir. alışkanlık olarak sabah 6,30 da açarsın gözünü, şöyle bir gerinip içinden söylenmeye başlayacaksındır ki tatil olduğu gelir akla. işte o an senden mutlusu yoktur. diğer tarafına döner sıcacık yorganına daha bir sıkı sarılır, uyumaya devam edersin.
