yanlıştır. ben şahsen hiç öyle yapmam, bak şunu yaparım ama, bir kaç gün giyilmiş çorabı koklarım, ulan bu daha 5 gün giyilir he derim. bak bu doğrudur. ha bir de kilotlu çorap koklamayı severim.
temiz çoraplarınızı dolabın çekmecisinde bulundurur ve her sabah ordan 1 tanesini alıp giyersiniz. kirliler zaten ya çamaşır makinasına atılmıştır ya kirli sepetindedir. bu durumda o çekmeceden aldığınız çorap neden koklanır ki?
çorabın koktuğu zaman kirli olduğunu düşünen erkeklerin yaptığı harekettir.
illa o çorap kokunca ayaktan çıkacak. *
halbuki günlük değiştirilmesi ve ayak bakımı ayak kokusunu önlemeye birebirdir.
işte bayanların ayağı da bu yüzden kokmaz efendim.
ben daha hiçbir zaman çorabını giyerken koklayan bir kadın görmedim, eski tespitimi aklıma getiren bir koklama eylemidir.
bi de çorabı koklar , kokmuyo diye giyersin karının / sevgilinin söylediği ilk şey, "hayatım şuraya şuraya temiz çorap koymuştum, niye onu giymedin?" demek olur.
bunu yapan insanları bizzat gözlerimle gördüm. mantık çok basit olsa da niye koklarsın arkadaş? eğer ayağın kokuyorsa zaten her gün çorap değiştirirsin. bunu yapan adam tuvaletini yaptıktan sonra eğilip kokluyor mudur acaba?
zevktir efenim. Kimse şimdi ulan giyilebilir mi felan diye kokluyoruz ne alakası var demesin. zevktir bu. lükstür hatta bizim için. kadınların asla anlayamayacağı zevklerimizden birisi. tabikide temiz mi pis mi ayrımı yapmak ta amaçlardan bir tanesi ama.
Kimse çorabındaki o "peynirli doritos" kokusunu sevmediğini söylemesin. Hele bazen çıkardığın çorabın parmak kısımları felan böyle taş gibi olur kalır. terlemiştir çünkü gündüzden. gece kendini koyvermiştir. o kokuyla birlikte tamamen tahtalaşmıştır artık. koku tüm dokularına işlemiştir çorabın. yatağa vurursun biraz çorabı. çıkan toz tanecikleri ne kadar çok olursa o kadar çok temizlendiğini sanar , mutlu olursun. ayağına giymeden önce en çok kokacak bölgeyi seçer orayı koklarsın. o peynirli doritos kokusunu içine kadar çeker gülersin. lan ne hayvan adamım edasıyla. hatta uyanamayan arkadaşlarını uyandırmak için müthiş bir çözümdür burnunun ucuna iliştirmek. ayağına giydikten sonra da parmağını koklarsın acaba sinmişmi diye. evet sinmiştir. şimdi sigara içerken o kokuyu dudaklarında hissetmenin zevkiyle işe doğru nanay.
ikinci, üçüncü, dördüncü giyişler öncesi "dışarıda beklemiş çorap kokuyorsa bunu ayağıma giyip ayakkabıda tüm gün durunca kim bilir nasıl kokar" düşüncesinin ön muhasebesidir. öte yandan "şimdi kokmuyorsa ayağımda da kokmaz" düşüncesini de içerir bu hareket.