bu başlık iki arkadaşımın farklı zamanlarda bir cesaret ilk adımı atarak birer erkeğe çıkma teklif etmesi ve her iki erkeğin de onları birkaç hafta arayacağım, olur tabii dedikten sonra sessiz sedasız uzaklaşması sonucu, onların bunu erkeklerin hemen havaya girmesine verip sinirlenmesi sonucu aklıma gelmiştir.
ben de bir erkek olarak bunu kabul edemedim ve düşündüm.
bu arada erkeklerin hayır demeyi bilmemesi şeklinde bir başlık var. ancak o daha genel bir yaklaşımda bulunurken ben sadece ilişki başlama konusuna değineceğim.
cem yılmaz'ın anlattığı gibi kızlar daha küçük yaştan itibaren yalan mekanizmasını çalıştırıyor ve kafa devamlı "söylenebilecek uygun birşeyler"'e çalışıyor. erkek ise daha rahat ve arzu ettiği gibi konuşabilen taraf olarak daha gamsız büyüyor.
ardından kızlar büyüdükçe, ilgi odağı olmaya başlıyorlar ve teklifler alıyorlar. ne denilse uygun olur, yetenekleri ile bunları geri çevirebiliyorlar. hemen klasikleşmiş bir kaçına göz atalım; seni arkadaş olarak görüyorum, seni kardeşim gibi görüyorum, bir ilişkiden yeni çıktım, yeni bir ilişkiye hazır değilim, şu anda sadece derslerime/kariyerime odaklanmalıyım.
tekliflerin %98'inin erkeklerden kızlara olduğunu düşünürsek, kız devamlı olarak birilerini geri çeviriyor veya kendisi yapmasa bile etrafından görerek bunu öğreniyor.
gün geliyor, bir erkek bir kızdan teklif alıyor. zaten istiyorsa hemen kabul ediyor.
ama şimdiye kadar ne kendinde ne de bir arkadaşında böyle bir olayı görmemiş olan erkek, ilişkiyi istemiyorsa, reddedemiyor.
bunu nasıl yapacağını bilmiyor.
ben seni arkadaş olarak, kardeş olarak görüyorum'ün ne kadar kırıcı olduğunu, şu an bir ilişkiye hazır değilim'in ne kadar saçma durduğunu biliyor.
öte yandan kendisinden hoşlanan kızı hem cesaretinden dolayı takdir ediyor hem de sonuçta kendisinden hoşlanıldığı için hayır demek, kıza yapılacak büyük bir haksızlık gibi geliyor ona.
arayacağım diyor, bakalım diyor, kıvırıyor.
kızlar da bunu kendi davranışlarına özdeşleştiriyor. arayacağım diyorsa heralde olacak bu iş diye düşünüyor. ama çocuk aramıyor. birlikte olmak istemiyor ama bunu nasıl söyleceğini bilmiyor.
reddetmeyi bilmiyor.
belki de kırmayayım düşüncesi ile daha fazla kırarak uzaklaşıyor sessizce.
bunun sebebi tabii ki ilk adımı hep erkekler atmak zorundadır düşüncesi. ancak şu anda toplu olarak bundan vazgeçsek ve artık tüm ilişkiler herhangi bir taraf tarafından başlatılsa dahi, erkeklerin yeni düzene adapte olması uzun yılları bulacaktır.
buradan kızlara tavsiye, kabul etmediyse, uzatıyorsa, beklemeyin. kabul etmiyorum bile demeyecek. sessizce uzaklaşacak.
