sevdiği, emek verdiği, ayrılmak zorunda kaldığı yarini sahiplenen erkektir. normaldir, gerçekten sevmişse eğer yaşadıklarını bir kenara atmak istemez, kızın bir kenara atması da koyar.
maalesef genetiktir. ulan annemi babamdan kıskanıyordum ufacık bir veletken. neyse, zamanla yontulabilir bu özellik ama çoğu erkek yontmamayı tercih eder. onların bu tercihine saygı duymuyorum. ta amınıza koyayım!
tecrübesiz erkeklerin eylemidir. özellikle erkek teklif eder anlayışında ki bir toplumda, bir şekilde karşı cinsten birine açılmayı başarmış, binbir zorlukla hislerini açık açık dile getirip karşı cinsi koluna takmış ademoğlunun, ilişkinin bitmesinin ardından bu zorlukları bir daha yaşamak zorunda olmanın verdiği sıkıntıyla gelen ''acaba ayrılmasamıydım lan? nereden bulacağım şimdi birini?'' düşüncelerin akabininde yaşanan duygular silsilesinden bir tanesidir kıskançlık.
bittikten sonra da adeta devam edıyormuş gibi davranmanız gerektıgını sanan erkeklerın kıskanclıgıdır. neyin kabullenememesidir anlamam . bittikten sonra kıskancaksan ilişkinin niye bitmesine izin verdin kardeşim demezler mi adama
erkeğin götünün iyice kalktığının resmidir. o kız bensiz yaşayamaz artık ölür en çok beni sevdi diye ego tavan gezinirken kızın başkasını bulmuş olmasını hazmedememe durumudur. ya ne olacağıdı seni mi bekleyecekti tabi bulacak yenisini.
normal olan kıskançlıktır. ulan kıskanmasak ''vay be demek ki beni hiç sevmemişsin yaa :('', kıskansak '' ayrıldık biz yeaa bırak peşimi'' triplerine girersiniz. sonuçta zamanında beraber bir çok şey paylaşılmıştır. eğer erkek godoş değilse yaşanmış şeyleri, anıları kıskanır, bu normaldir. zamanla geçecektir. erkekleri bu yüzden mal ilan etmek sike sürülecek akla sahip olunmadığını gösterir.
