SORUMLULUK ALMAK iSTEMEYEN BENiM GiBi KiŞiLER. DAHA KENDiMi ADAM EDEMEDiM BiR DE ONUNLA MI UĞRAŞCAM, YA DA DAHA YAPACAK ÇOK ŞEYiM VAR GiBi DÜŞÜNCELERDEN OLUŞUYOR.
öncelikle erkek kisinin kendini baglamak istememesinden kaynaklanan durumdur. baba olmaktan daha cok kadin kisinin tutumu erkek icin önemlidir. ideal es, daha dogrusu ideal anne adayinin saglikli, tutumlu ve erkegini her konuda destekleyebilmesi önemlidir. bunlar da günümüzde ne yazik ki her kadinda mevcut olan özellikler degildir. özellikle anne adayinin kariyer planlari ve erkegin dogasinda olan üstünlük egosunun yani sira özgürlük ve bagimli kalmama ic güdüsü modern zamanda da karsimiza cikmakta.
baba olunca alinilacak sorumluluk oldukca yüksektir. cocugun gelecekte iyi bir birey olarak yetistirilmesi icin gerekli olan maddi degerler, manevi degerlerden üstün tutulmakta. bu yüzden erkegin sosyal toplum icinde baba rolünü üslenmesi cok agir bir görevdir. örnegin; bir iste calisip kazanc saglayip, aile bireylerinin de yasamasi icin gerekli olan temel, kültürel ve lüks ihtiyaclarini karsilamak baba olan kisiye yüklenmekte. yetismekte olan neslin halk dilinde kötü yola düsmemesi icin yapilacaklari ve cocuk yetistirmenin nasil birsey oldugunu bilmemesinden de kaynaklanir. bunun gibi bir cok sebebi sorun eden baba adayi erkek kisi omuzlarina binecek olan yükün agirligini sezmektedir ve bu yüzden de üreme güdüleri bir sekilde kenara itilmektedir.
edit: bu bir yazar görüsü olmasi yani sira, bir cok sosyolog ve düsünürün de destekledigi bir tezdir. her sekilde özel mesaj yoluyla tartismaya acigim.
baba olduktan sonra ne kadar salakça bir istek olduğunu anlamalarıyla son bulur. bu dünyanın en güzel, en gurur verici şeyidir küçük bir insanın size baba demesi ve bunun söyleyebildiği ilk kelimelerden biri olması.
önyargıdır. baba olduktan sonra hiç pişman olunduğu görülmediği için yanlış olma ihtmali yüksek bir önyargıdır. bir erkek bence en fazla doğru şartların olmadığını düşünmediği "henüz baba olmak istemez". bir erkek için doğru insanla, doğru zamanda baba olmaktan daha güzel bir duygu olamaz.*
85 doğumluyum ve evlenmek iki tarafında olgun düzeye gelmesi açısından mutlaka 35 yaşında olmalı diye düşünüyorum. daha küçük değil. çocuklardan ise nefret ederim. bir kadınla evlensem dahi asla baba olmak istemem. düşünmesi bile insanı geriyor.
bebekliği ayrı dert, okula başlaması ayrı dert, ergenliği ayrı bir dert... gerçekten çok uzak bir ihtimal benim açımdan. maddi durumla alakası yok. demek istediğim müthiş bir sorumluluk.
birde şu yüzyılda ve şu senelerde çocuk yapmak büyük risk. dünyanın tam anlamıyla kaos yaşadığı şu yıllarda çocuk zaptetmek imkansız.
hiçbir kötü alışkanlığım yok. sigara hayatımda hiç içmedim ve tam anlamıyla tiksiniyorum. içki desen belki yılda 10-20 defa içerim. oda anca bir kadeh kırmızı şarap.
sarhoş olmaktanda nefret ederim. bir defa olmuştum. çok tiksinç bir olay. bu sevimsiz olayın nesini sever insanlar anlamak güç. ama içen içsin banane, istersen kokain iç. eroin iç beni ilgilendirmez.
ama mesela benim kadar aklı başında olabilir mi bunu düşünüyorum. ben iki arkadaşımı hap kullandıklarını duyduğum gün sildim misal. diyeceksin ki "ne içersen iç banane demiştin ama yukarda" benim hap kullanan arkadaşım olamaz aga. nedeni din'i açıdan değil. din'i açıdan benim sikimde bile değil.
lakin en ufak dertte uyuşturucu ve alkole sarılacak türden zayıf karakterli adamıda ben arkadaş olarak istemem.
dünya çok değişti, doksanlı yıllarda çocuk olmakla şimdiki arasında okyanuslar kadar fark var.
pislik bir nesil yetişiyor. ruh hastası bir nesil, elektronik müzik adı verdikleri bir müzikle kafaları haplayıp robotlaşmış bir şekilde şuurlarını yitirmiş bir vaziyette dans ediyorlar.
uzun yıllar evvel bir cd dükkanına gitmiştim. sahibi iyi bir hergeleydi. abi bak sana ne dinleticem dedi.
bir açtı müziği kulaklarım iflas ediyordu, bak abi bu tiestoyu tiesto yapan parça dedi. sürekli bunu tekrarlıyodu, "tiestoyu tiesto yapan parça"
elektronik ve kulakları sağır eden bir müzik altında daha doğrusu karşısında bilinçsizce el kol sallayıp, abuk sabuk hareketler yapan bir güruh.
ve ekledi, abi bu lavukların hepsi haplı baksana tiplere diye. o gün anladım ki bizim devrimiz kapanalı çok olmuş.
tamam dedim ya kapa şu müziği bidahada açma.
abi tiesto ama diyordu hala, ne abuk bir müzik anlayışı anlaşılır şey değil.
hala en sevdiği müzik türk sanat müziği olan biri açısından en iyi ihtimalle "facia" kelimesiyle özetlenebilecek bir ses ve görüntüydü.
insanların herşeyi değişmiş. yedi yaşında çocuklar sabahtan akşama kadar internet kafelerde, gerizekalılaşmış bir şekilde oyun oynuyorlar sabahtan akşama kadar.
bisiklete binerdik biz, futbol sevmezdim ama yakar top, 9 aylık falan gibi oyunlar oynardık, zillere basıp kaçardık, bisikletlerimizi kendimiz tamir ederdik.
güzel günlerdi vesselam. şimdi seks yaşı orta okula düşmüş. hatta müşfik kenter'in sesiyle hayat verdiği bir toplumsal belgeselde, "bazı kızlarımız okul servislerine para veremediği için aylık servis şöförüyle ilişkiye giriyorlar" şeklinde bir laf etti. uyuşturucunun orta bir'e kadar yani altıncı sınıf. ama şimdiki saçma eğitim sistemi değiştiğine göre bambaşka bişeye denk geliyor olabilir.
şu saatten sonra çocuğumu okulada göndermezdim. okulda öğrettikleri bilgimi allah aşkına? tam anlamıyla saçmalık.
toros dağının yüksekliğini sorana kadar, muhammedin hayatını öğretene kadar, sağlık dersine önem ver. din dersi diyorsun tek bir din ve tek bir mezhep anlatıyorsun. saçmalık.
herneyse, sanmıyorum buraya kadar okuyanın olacağını bu sözlükte, ama okuyan olduysa sağolsun. işte böyle sözük. tuhaf bir zamanda yaşıyoruz.
http://www.kadinlarkulubu.com/archive/t-453399.html adam haklı tabii ki. önce maddi durumunu oturtmak istiyor. insanlar çok gerizekalı. gelirlerine bakmadan, allah rızkını verir mantığında ürüyorlarda ürüyorlar.
yapmış 3 tane - 4 tane çocuk "e açız, çocuklar aç, paramız yok" ama bunları derken karnında bir bebek daha var.
e sen aç kalmaya mahkumsun. böyle gerizekalılık olmaz ki kardeşim. karı koca zor geçiniyorlar, sonra "e çocuk yapalım"
ampul bey'de televizyonlarda 3 çocuk - 5 çocuk diye bağıra dursun, ulan milletin kıçında donu yok sayın boşboşbakan; adamlar otobüse binmesinler diye bir saat erken çıkıp iş yerine kadar yürüyorlar.
simit almak lüks oldu. bir kesim sürekli cukkayı şişirip, zengin olurken, öteki kesimi aç bırakıyorlar ki zaten cukkalarını bu fakir halk sayesinde, o fakir halkın paraları sayesinde şişiriyorlar.
tuzu kuru bomboşbakan konuşuyorda konuşuyor; sayın boşbakanım; biz sizin gibi çocuğumuza 2 tane gemicik alamıyoruz biliyor musun?
sayın boşbakan; beraber yürüdük biz bu yollarda, ama çamurlardan hep biz geçtik nedense.
insan kendisi için yaşar düşüncesiyle hareket etmelerinden kaynaklanıyor olabilir. mantıklıdırlar. sorumluluk almak istemezler. sonuçta hayata bir kere gelecekler ve hayat onların hayatı diledikleri gibi yaşamalılar.
baba olana kadar hissedilebilecek bir durum olabilir. ama yavrunu kucağına aldığın andan itibaren, böyle düşündüğün için pişman olunan bir süreçin başlangcıdır.
geleceğe bir miras, kendi gibi birini bırakmak istememek ki hayat müşterektir; yaşlandığında elinden tutan biri olmasını istememek demektir.
bir kadını anlarsın da bir erkeğin çocuk sahibi olmak istememesi ben diyeyim saçmalık, sen de ahmaklık...
