normal bir şeydir. neden bu kadar sorgulanıyor anlamıyorum. en kutsal varlık olan, bizi doğuran annemize düşkünlük neden göze batıyor. erkekler kızlar diye ayırmayacağım. yeri geldi diye yine söylüyorum. her türden arkadaşını, her türden sevgilini yine bulursun. ama anneyi bulamazsın. demiyorum ki ana kuzusu olalım. dibinden ayrılmayalım. hayır canım ne alakası var. ana kuzusu olmamanın kriteri anneyi sevmemek mi yani. saçmalamayın. ben bir erkek olarak kızların babacı olmalarını normal karşılıyorum mesela çünkü baba içgüdüsü kızıyla arasında farklı bir sevgi gücünü aşılıyor. tatmadım bilmiyorum ama kız babası olmak çok güzel bir şey derler haklı olarak. belli bir yaştan sonra erkek adam aileci olmalı, yuvasını kurabilmeli diyorsunuz. hem de ana kuzusu diyorsunuz annesini seven erkeğe. iyi de kardeşim yuvayı diş kuş yapar misalinden yola çıkıp, erkek adam tabii ki de aile kavramını beyine karşı sevgi ve saygı içerisinde olan, yuvayı esasında çeviren annesine düşkün olacak. düşkün olacak diyorum bakın dibinden ayrılmayacak demiyorum. şu kavramları iyi oturtun yahu, istediğiniz yöne çekmeyin.
Şahsım adına, babamın siktir olup gitmesinden sonra hem annelik hem babalık yaparak büyütmesi. Ne şartlarda yetiştirdiğini en iyi ben bilirim.
Onun dışında ilericidir, feministtir, arkadaştır, atatürkçüdür. Ölürüm ona ben.
Anneye kızlar da düşkün oluyor. Anne düşkün olunması gereken bir varlık. Elinden geldiğince ne istersen yapıyor çünkü. Eller kadir kıymet bilmez. Annenizi sevin arkadaşlar. O sevgilerin en yücesine layık. Bir tane anneniz var. Bunu unutmayın.
Bende bunu anlamıyorum bi erkek annesini seviyorsa hemen yok ana kuzusu yok anasina düşkün diyorlar. Ulan beni dünyaya getiren o neden sevmiyim annemi.
(bkz: ana gibi yar olmaz)
