çok erkek tanımış ve üzülmüş kişiliktir. belki de kendi seçimleri onu bu noktaya sürüklemiştir. dönüp hayattan ne beklediğini bir kez daha düşünmesi gereken kişidir. tabi bu arada günümüz erkekleri de biraz laçkalaşmışlardır bu da bir gerçektir.
şöyledir mesela; tam birini buluyorsunuz ki her yönden dört dörtlük anlaşabildiğin, aynı kafadansın, tam istediğin gibi.8-10 sene takılıyorsun, artık ''ciğerini bilirim çok iyi tanıdım'' derken, tam evlenme kararı almışken sen hayatının erkeğini buldun sanarken, bir de bakıyorsun başka kızlarla geceklüplerinde fotolarını görüyorsun. Ayrılıyorsun, sonra etrafına bakıyorsun diğer erkeklerle aynı frekans hiçbir zaman tutmuyor, tutsada aynı yönde düşünemiyorsun, düşünsen bile gelecek planlarınız uymuyor bu süre içinde kısa sürekli bir çok erkek tanıyorsun hepsi ofsayt ve hep bir yerde bir eksik olunca ''bir daha aradığımı bulamayacağım'' deyip erkeklerden uzaklaşıyorsun. .tanıdığın erkeklerin ''sevişelim ama sevgili olmayalım'' gibi cümlelerini duydukça erkeklerden nefret etmek için binlerce sebep doğuyor sana. Düzgün erkek bulmanın mucize olduğu şu memlekette kazara düzgün biri çıkmış bile olsa karşına sen hep önyargı ile yaklaştığın için onu da göremiyorsun. Bu genelde 28-30 yaş arası olgun düşünebilen kızlarda oluyor. Öncesi halen rüyalar aleminde yaşadığı için yeminini bozmasada bozduruyorlar birşekilde.
