yazım hatasını görmezden gelerek konuya giriyorum: bu laf aslında erkeklerin bir başınayken ağlaması için değil, toplum içinde ağlaması anlamında söylenir. çünkü erkek yalnızken kendini niye tutsun deli mi bu.
bir kadın hayatında darbe alıp yıkıldığı zaman ağlarsa, aniden etrafında binlerce yardım eli uzanır. fakat bir erkek zor zamanında ağlarsa hiç kimse yardım etmez. belki çıkarcı bir kaç kişi. yere düşen erkek kendi kendine kalkmak zorundadır. ağlaması ona hiçbir şey kazandırmaz. ağlayan erkek çevresinin malzemesi olur.
erkekler ağlamaz yargısı çıkmasaydı, erkeklerde ağlar diye bir karşılığı çıkmazdı. hangisini doğru kabul ediyorsak o galiba. erkekler ağlar, hem de öyle bir ağlar ki, ben ne saçma salak şeylere ağlıyormuşum meğer ki dersin. çünkü erkek ağlar, ama her şeye ağlamaz lafını ele alırsak, erkek ağlayacağı olayda , durumda haklıdır ağlamakta.
ağlar, ağlar lakin bir tek kendi bir de yastığı bilir.
erkekler de ağlamak ister ama yanında ağlayan bir kadın varsa önce ona güç verir, bunun içim ağlamaması gerekir.
Prim yapmanın yanı sıra sessizce gözünden akan yaşları silen biriyim sessizce ve dalgın bir biçimde hemde yani o kadar abartarak bağırarak ağızdan salyalar akarken şiddetli bir biçimde ağlaması bence utanç verici hele ki bi anımdan bahsedeyim bir gün depresifleştiğim ve bunalıma girdiğim bir vakit Eymir gölüne gitmiştim içmeye sonrasında herşey hatırıma geldi derinlere daldım bi an sonra şişelerin devrildiğini ve güneşin doğduğuna şahit oluyorum dönüş yolunda bulutlar eşlik ediyor bana.
