doğrusu ben ağlayamam. ağlama yetimi kaybetmiş gibiyim...
doğrusunu söylemek gerekirse pek gülmem de.
bağlantılı şeyler sanırım bunlar...
erkek adam ağlamaz gibi bir kabule sahip değilim. ama erkekler yaş aldıkça ağlamayı unutuyorlar zannederim.. acılar karşısındaki tepkilerimiz gözyaşı değil artık...
belki de gözyaşlarımız içimize içimize akıyordur. bilemiyorum...
belki de ağlayamadığımız için daha çabuk yıpranıp gidiyoruz.
ağlamak insani bir eylemdir.
fakat uygulamada genellikle kitlesel duygu sömürüsü yapmak için ya da tek başınayken ağlarlar.
duygusallığın cinsiyetle alakası yoktur, en romantik edebiyatçıların erkeklerden çıktığı inkar edilemez.
ben en son ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum ama sanmayın ki bedreddin bir eli balda bir eli yağda yaşıyor. aksine başıma binbir türlü kötü olay geldi geçen hafta bir yakınımı kaybettim ama hiç ağlamadım. galiba ruhsuz, duygusuz bir insanım.
Ağlar hemde öyle bir ağlar ki susturamazsiniz.ananem vefat ettiğinde güçlü görünmek adına susan ben ne zaman onu defnettik ve bitti ardından girdiğim ağlama krizini hatırlamak bile istemiyorum.
aglamaz mi bee. sebep olsun var ya, bir aglar bir aglar kiii. ona bakar sen de aglarsin. hele ki aglayan erkek evlat acisi yasayan bir babaysa.
oyle bok gibi hissedersin kendini.
