kadının erkeği rakip olarak görmesinin tek sebebi muhtemel bir zaafın varlığını sorgulamaktır.
Bu da iki sebepten olur:
1- anne ve babası arasındaki mücadelede annesinin baskınlığına şahit olmuştur: babanın zayıflığı.
2- hayatına giren erkeklerin zaaflarını fark etmiş ve bu nedenle sürekli olarak ilişkileri problemli gitmiş ve son bulmuştur: partner zayıflığı.
genelde ilki ikincisinin altyapısını hazırlar.
erkek bununla mücadele etmeyi seçerse zaten zaaf sahibi olduğunu baştan deklare etmiş olur. Kazanılmayacak bir mücadele.
iki seçenek var; ya doğrudan terk edersin ya da ciddiye almaz sonuçlarını gözlemlersin, hala devam ediyorsa (kalıcı bir etkiden bahsediyorsak) terk edersin. çocukluk travmaları psikologların işi, ilişki içerisinde kolay kolay kendiliğinden çözülmez.
Herkes duracağı yeri bilmeli. Karşısındakine kendi alanını bırakmalı. Fazla müdahale zaten hem küçük düşürür hem de sonu getirir.
Ozguveni olmayan insanlardan uzak durun. Fazla ozguvenli olup da insan boğmak, sadece güldürür. Zira karşınızdaki de aptal değil. Boşa dememiş atalarımız;
sürekli olarak bir itiraz ve mücadele halindedir. illa bir şeyi senden daha iyi yapmak ister. Olmuyorsa bir şeylere karşı asilik yapmaya çalışır.
yavrum, ben senin liseden sınıf arkadaşın mıyım amk?
yok, illa sana bir şeyleri ispat edecek ve takdir görecek.
tek seçenek var, ciddiye almayacaksın. Ebeveyni gibi, yalandan bir mücadeleye girip ‘Aferin sana’ deyip geçeceksin. belli ki bir özgüvensizliği var, bırak tatmin olsun. yoksa bitmez o mücadele.
